به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کُردتودی، گاهی اوقات این گونه به نظر می‌رسد که همه شهروندان در همه اوقات از ناهمواری خیابان و کوچه‌ها-بخوانید سنندج- شاکی‌اند. این مساله آن قدر زبان انتقادی در حوزه عمومی را به خود مشغول ساخته است که حل آن هم تبدیل به یک «ژست مدیریتی» و تبحر اجرایی شده است.
کاندیداهای شهردار، شوراهای شهر، مجلس و حتی وزرای مربوطه در کنار پرداختن به مسایل مختلف، از این معضل هم صحبت می‌کنند. بی شک این توجه ناشی از نارضایتی بدنه اجتماعی نسبت به این معضل شهری است.
می‌توان گفت که «چاله» بخش مهمی از گفتمان رایج امروز شهری است. اما فارغ از درستی یا نادرست بودن اعتراض نسبت به چاله چوله‌های خیابانی، نارضایتی از ناهمواری آسفالت خیابان و سرعت‌گیرهای بسیار و غبراستاندارد در شهرها از جانب صاحبان اتومبیل، گویای نوعی مراقبت آن‌ها از سلامت خودروی خویش و سالم نگه داشتن بدن-یا بدنه- ماشین‌هاست. اتومبیل‌هایی که امروزه نوعی وضعیت «این همان» و یا مشابه با انسان یافتهاند، بی شک دارای بدنهایی میشوند که مورد اهمیت واقعاند و حتا مورد تقدیس و تکریم قرار میگیرند.
انسان امروز رابطه مادی و عاطفی و «شیءگونه» با اتومبیل خود دارد تا جایی که اتومبیلش را در مقام معشوقه‌اش تصور می‌کند و«مراقبت پرستشگونه» از اتومبیل را گویی عضوی از خانوادهاش است را به عهده میگیرد. به دردهای ماشین می‌اندیشد و آن هنگام که در چاله‌ای می‌افتد یا در برخورد با سرعت‌گیری به هور می‌پرد، احساس غم و تنفر به او دست می‌دهد؛ تنفری که با ناسزا و اعتراض نسبت به چاله‌ها-سرعت‌گیرها-ی خیابان و شهردار و شورای شهر، خود را به روشنی نشان می‌دهد. این احساس- تعلق خاطر- نسبت به اتومبیل منجر به اهمیت یافتن مسأله‌ای به‌نام «ناهمواری آسفالت یا چاله‌چوله‌های خیابان در عرصه عمومی» می‌شود، هنگامی که آسفالت خیابان با مشکل رو به رو است یا این که میزان گودال‌هایی که در بخشی از خیابان صورت گرفته است می‌تواند باعث عملکرد بدِ خودرو شود و به قسمت‌های داخلی خودرو آسیب‌های جدی را وارد سازد.
در این مرحله باید اقدامات لازم را صورت داد و یکی از آن‌ها روسازی‌هایی است که برای خیابان انجام می‌شود این روسازی‌ها می‌توانند گزینه‌ای باشند برای بهتر شدن عملکرد خیابان که در طول زمانی که خودرو از آن عبور می‌کند با مشکل و خطراتی نظیر تصادف رو به رو نشود.
هنگامی که آسفالت خیابان عمر خود را کرده است زیرا بر اساس قانون اصول مهندسی، عمر مفید آسفالت خیابان‌ها چهار سال است و دیگر مانند سابق نمی‌تواند عملکرد متناسبی از خود داشته باشد میزان خرابی‌هایی که امکان دارد برای خودرو‌ها نیز به وجود آورد به مراتب بیشتر خواهد بود.
با این حال سرعت کمی که برای خودرو با توجه به سطح خیابانی که در آن رانندگی می‌کند بسیار مرتبط است. بنابراین اگر آسفالتی که برای خیابان ایجاد شده باشد دارای میزان زیادی از خرابی باشد منجر به این خواهد شد که سرعتی که برای خودرو در حالت استاندارد ایجاد شده است با کاهش زیادی رو به رو شود.
ناهمواری خیابان‌های سنندج که در زمان قابل توجهی بخشی از تصور و توجه ما نسبت به شهر شده است، کمترین دستاورد ناهمواری‌ها در شرایط فقدان تمدن؛ از میل ما برای سرعت زیاد جلوگیری می‌کند! به عبارت دیگر فرض وجود ناهمواری در ذهن راننده سنندجی، باعث کاهش سرعت او جهت آسیب ندیدن بدن معشوقه‌اش – همان ماشینش- شده و در نتیجه به کاهش تصادفات می‌انجامد، یعنی به درد می‌خورد.
این ایده که هر لحظه ممکن است بدنه مقدس اتومبیلم در درون یک چاله بیفتد یا از روی یک سرعت‌گیر بپرد و تا حدی هم تخریب شود، به صورت پراتیک منجر به کاهش سرعت در ذهن شهرنشینان سنندجی می‌شود و جان تعداد بیشتری محفوظ می‌ماند. پس چاله‌های خیابان را پر نکنید، لطفا!
یادداشت از توفیق مشیرپناهی
انتهای پیام/
