به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، در سال‌های نه چندان دور ، خاطره‌ی ماه مبارک رمضان ، با سریال های متعدد و متنوع گره خورده بود. به طوری که بعد از اذان مغرب، عملاً خیابان‌های شهر به هوای تماشای سریال‌ها خالی می‌شد. اما در ماه مبارک رمضان امسال که روزهای پایانی‌اش را طی می‌کند ، دیگر خبری از شخصیت‌های جدید و ماندگار سریال‌های ماه رمضانی نیست .
رسانه ملی ، امسال از عید نوروز به پخش سریال «نون خ» پرداخت و در کنار آن یک سریال دیگر اکران کرد که خیلی نقل آن در میان مخاطبان گیرا نبود و بسیاری از مخاطبان رسانه ملی اسمی از آن نمی برند.
در فهرست ویژه برنامه‌های شبکه‌ی اصالت و فرهنگ ، یعنی شبکه استانی کردستان هم ، خبری از فیلم و سریال تازه نیست . حتی سریال سنجرخان هم که با تبلیغات گسترده تولیدش آغاز شد ، پس از تجربه دوره ی مدیریت سه مدیر کل مختلف ، هنوز پا به عرصه‌ی وجود نگذاشته و تاریخ دقیقی از پایان کار و پخش آن در دست نیست .
به نظر می رسد رسانه ملی ، قافیه جذب مخاطب را به شبکه‌های توزیع خانگی فیلم و سریال باخته است و در حالی که مخاطبان ، سریال‌های تازه تولید شده‌ی شبکه‌های نمایش خانگی را در نرم افزارهای اختصاصی آن شبکه‌ها یا به صورت دانلود شده ، دست به دست می‌کنند ، بازار جذب مخاطب در رسانه ملی کم‌کم از سکه افتاده .
نگاهی آسیب شناسانه به رسانه ملی ، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا این افول نسبی ، امری خودخواسته بوده یا ریشه در مشکلات و سوء مدیریت سازمانی دارد ؟ آیا رسانه ملی بخشی از وظایف خود را به شبکه‌های خانگی تفویض کرده یا آنها گوی سبقت را از صدا و سیما رو بوده‌اند ؟
گردانندگان شبکه‌های نمایش خانگی ، عموماً شرکت‌های ایده‌پرداز خصوصی هستند که سهم ناچیزی از بودجه کلان دولتی دارند اما در جذب مخاطب و فراگیر شدن محصولشان ،موفق‌تر عمل می‌کنند .
فیلم و سریال به بعد سرگرمی مرتبط است که این تنها یکی ازابعاد رسانه به حساب می آید . در حالی که شاهدیم بخش اطلاع رسانی و خبر نیز این روزها تحت فشار شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته و مردم صرف نظر از راست یا دروغ بودن ، بخش زیادی از اطلاعات و اخبار را از شبکه‌های اجتماعی به دست می‌آورند . مردم بیشتر از آن که وقت خود را در برابر جعبه جادویی بگذرانند چشم به صفحه گوشی‌های تلفن همراه می‌دوزند.
تغییر بستر رسانه‌ای و پیشرفت تکنولوژی‌های ارتباطی ، به تغییر ذائقه رسانه‌ای مخاطبان انجامیده ؛ و البته عدم به‌همگام‌سازی رسانه ملی نیز در این تغییر ذائقه و روگردانی مخاطب به سوی سایر رسانه ها ، بی‌اثر نیست .
شاید حالا بیش از هر زمان دیگر ضرورت میدان دادن به نیروهای تازه نفس و خلاق در بدنه ی نیروی انسانی رسانه ملی به چشم می آید و لازم است تا تهیه و تولید برنامه های متنوع و مخاطب پسند در اولویت قرار گیرد
تحقق چنین هدفی در گرو این است که این سازمان در فرآیند های مدیریت نیروی انسانی خود بازنگری کند و به طور جدی از جوانانی که امروز در تعامل و همکاری با صدا وسیما از ثبات شغلی کافی برخوردار نیستند را بیشتر حمایت کند تا موجب دلگرمی نیروی خلاق و پرانرژی شود . چرا که سرمایه‌ی واقعی هر نهادی نیروی انسانی کارآمد است که اگر مدیران سازمان از آن غافل شوند ، برآیند عملکرد سازمان رو به افول خواهد گذاشت .
این نگاه کوتاه که به یاد خاطره شیرین تماشای فیلم و سریال‌های ماه رمضان همراه با خانواده رقم خورد ، بهانه‌ای برای یادآوری لزوم به‌هنگام‌آوری سازوکارها و اهمیت توجه به جای خالی سریال‌های مخاطب پسند و بازنگری در فرایندهای به كارگيري نیروهای تازه نفس و اخلاق به ویژه در بخش تولید آثار جدید و جذاب است .
به ازای بودجه‌ای که سازمان صدا و سیما از بودجه عمومی کشور دریافت می‌کند ،لازم است عملکرد بهتر یا لااقل همتراز با سال‌های گذشته ارائه کند و به‌ازای ریزش‌هایی که دارد در پی کشف استعدادهای جدید و رقم خوردن رویش‌هایی در رسانه باشد تا عرصه را به شبکه‌های نمایش خانگی و از آن ناگوارتر به شبکه‌های اجتماعی خارجی نبازد و تولیداتش بازهم عامل دور هم جمع شدن خانواده‌ها در ساعات خوب و به یاد ماندنی باشد.
