به گزارش خبرنگار کُردتودی، اینجا میدان شهید سلیمانی (میدان اتحاد) قروه و کارگرانی که برای یک لقمه نان باید به دنبال خودروها فرار کنند…
سالهای سال است که مردم شهرستان قروه هر روز صبح در میدان اصلی این شهر شاهد دویدن های پدران خود، اقوام خود و همشهریان خود به دنبال خودروهایی هستند که برای استخدام یک روزه کارگران به میدان شهر آمده اند.
عده ای از کارگران موفق می شوند یک روز دیگر هم با دست پر به خانه بازگردند اما در این میان هستند عزیزانی که بعد از ساعت ها دویدن باید با چهره ای غمگین و دست هایی خالی به خانه برگردند و چقدر تلخ است لحظه ای که باید با همسر و فرزندان خود روبرو شوند در حالی که درآمدی در جیب ندارند.
متاسفانه بی توجهی به کارگران فصلی و روزمزد موضوعی است که همیشه در وعده های انتخاباتی نمایندگان مجلس، نمایندگان شورای شهر و روسای جمهور دیده می شود اما کوچکترین کاری از طرف هیچ کدام جهت ساماندهی وضعیت این عزیزان رخ نمی دهد.
نبود بیمه، نبود حداقل حقوق مشخص و عدم توجه به وضعیت زندگی این افراد از جمله مسائلی است که شرایط زندگی را برای کارگرانی که عمدتا افراد مسن نیز هستند؛ سخت کرده است
این در حالی است که با وجود تورم افسارگسیخته اغلب اوقات درآمد روزانه کارگران روزمزد تغییری ندارد و باید گاها ساعت ها بخاطر چند ده هزار تومان و یا حتی کمتر با کارفرمای خود بحث و جدل داشته باشند.
در نهایت درآمد دریافتی هر روز نیز، در همان روز و حتی نرسیده به خانه خرج می شود و باز هم روز از نو و روزی از نو…
انتهای پیام/
