به گزارش خبرنگار کُردتودی، قسمت عمده ای از جهان اسلام از جمله اهل سنت دارای گرایش های طریقتی و عرفانی هستند که با عنوان صوفی شناخته می شوند با جمعیتی حدود ۷۰۰ میلیون نفر.
از دیرباز، پایگاه اصلی فلسفه و عرفان و تصوف در دنیای اسلام ایران بوده و بسیاری از عرفا و بزرگان طریقتی از این سرزمین برخاسته اند و اسلام را با رنگ توحید و طعم عرفان به دنیا معرفی نموده اند.
از این میان حدود ۷۰ درصد عرفا و صوفیان بزرگ اسلام بخصوص از قرن۳ تا ۸ هجری نیشابوری(ابَر شهر نیشابور) بوده اند.
امام رضا علیه السلام در اول قرن سوم هجری با عبور از نیشابور و جمعیت اهل سنّتش که البته دوستدار اهل بیت علیهم السلام بودند، حدیثی توحیدی که کاملا منطبق بر مشرب عرفانی اهالی این منطقه است بیان می کنند و بلافاصله توحید را بولایت گره زده و شرط رسیدن به مقامات بالای توحیدی و دخول در حِصن حصین الهی را، درآویختن به ریسمان ولایت و محبت اهل بیت علیهم السلام می دانند.
تیزبینی و فراستِ یکی از تبار ساست العباد و ارکان البلاد، تاثیر خودش را بر تاریخ عرفان و تصوف گذاشت. حدیث سلسله الذهب بروی ۱۲ هزار قلمدان مرصّع نگاشته شد و تصوف و عرفان اهل سنت، مجمع البحرین توحید و ولایت شد و از آن پس هیچ طریقت صوفی و مشرب عرفانی در اسلام نیست که به مقام و جایگاه رفیع آل الله نزد حق تعالی مُعترف نباشد و از آنان مدد نگیرد. ( حتی نقشبندیه )
اصرار تمامی فرق و سلاسل صوفیه اهل سنت بر اتصال خرقه ی خود به امام العارفین علی علیه السلام و ارادت خالصانه و توسل و زیارت حرم آنان نشان از پذیرش ولایت باطنی خاندان رسالت دارد.
جمعیت اهل سنت ۴ خلیفه ایِ ۱۲ امامی که در تمامی جغرافیای جهان اسلام بخصوص شبه قاره هند و شمال آفریقا پراکنده اند را اگر در حرم های مطهر و دفاع از حرم و پیاده روی اربعین کنار خود دیدید اصلا تعجب نکنید.
داعش ۱۰ سال است که بر طبل ترور صوفی های سنی و صفوی های شیعه می کوبد و مشکلش هم عدم فهم درست از حدیث سلسله الذهب امام رضا علیه السلام است نتیجه اش اتهام شرک به مسلمانان و مباح دانستن خون آنان.
مشکل برخی شیعیان هم ، کج فهمی عمیق در مسئله تقریب و وحدت است که حال، به صورت لجبازی سیاسی درآمده و نتیجه اش عقده گشایی تمامی طرفهای ضد انقلاب علیه حرم جمهوری اسلامی و قلب مقاومت است.
برای حفظ وحدت اُمّت در مسیر صعب هدایت، هارون تا آمدن مجدد موسی صبر کرد…پیامبر اسلام بر جنازه عبدالله بن اُبَی( بزرگ منافقان مدینه) نماز خواند…علی علیه السلام غاصبان و ضاربان و قاتلان عترت را می دید و با چاه هم صحبت بود و گاه شِقشقیه می خواند و دم فرو می بست. سایر اهل بیت علیهم السلام هم از اُمت پیامبر که اهل سنت خوانده می شدند کناره نگرفتند و در جماعتشان حضور می یافتند و کلام پُر از محانشان را می پراکندند.
خلاصه اینکه تقریب و وحدت به معنای چشم پوشی از حق و یکی شدن مطلق و حل شدن و مُضمحِل شدن در ناحق نیست، بلکه تلاش برای نزدیک شدن در زمینه های تقریب و اتحاد در برابر دشمنان مشترک امّت اسلامی است. زمینه های وحدت بسیار و دشمنان و جاهلان به وحدت هم بسیار.
یاداشت از دکتر محمد بهزاد
