به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، در قرن جدیدی که تنها ۲۳ سال از آن گذشته (قرن بیست و یکم) با مشکلات متعدد مربوط به جوامع انسانی همراه بوده و جدای از جنگ طلبی و ناامنی های مرتبط با جنگها و تجاوزها، شاهد افزایش و رشد آسیبهای اجتماعی هستیم، آسیبهایی مانند: اعتیاد، طلاق، بیسرپرستی، بزهکاری، فساد، سرقت های مسلحانه، کودکان خیابانی، خشونتهای متعدد، رشد بیرویه حاشیهنشینی و… که روز به روز بر تعداد آنها افزوده میشود و هیچ برنامهی منظم و راهکار مدونی هم برای حل آنها هنوز وجود ندارد و هر روز جوامع را بیشتر درگیر میکند.
طلاق برای زوجهای جوان که روزی با هزار امید و آرزو پای سفره عقد نشسته و خوشبختی خود را در گرو زندگی مشترک دیدهاند امری ناخوشایند و به منزله یک شکست است و میتواند آسیبهای روحی و روانی بسیاری را نیز در پی داشته باشد که لازم است قبل از اقدام به ازدواج، افراد بیشتر شناختهای لازم و مهارتهای زندگی مشترک را کسب کنند.
براساس آمار ثبت احوال کردستان، آمار ثبت طلاق در استان در سال گذشته یعنی سال ۱۴۰۱ نشانگر نگرانی و بحرانی بودن این موضوع است و متأسفانه در یک سال اخیر قریب بە ۵ هزار و ۲۳۰ واقعه طلاق به ثبت رسیده است و همچنین جدایی زوجهای کردستانی در سال ۱۴۰۰ در مقایسه با سال قبل از آن ۱۶.۷ درصد افزایش و در همین مدت ازدواج هم ۰.۶ درصد کاهش یافته است یعنی چهار هزار و ۹۸۱ واقعه طلاق در استان به ثبت رسیده است که مجموع ثبت پدیده طلاق در کردستان فقط طی دو سال گذشته بیش از ۱۰ هزار مورد بوده است. آیا این آمار نگران کننده نیست؟
نسل های گذشته و به ویژه پدران و مادرانی که امروز سنی از آنان گذشته، به یاد دارند که زمانی در جامعه این باور رایج بود که دختر با لباس سفید وارد خانه بخت می شود و با لباس سفید یا همان کفن، آن را ترک می کند. خیلیها معتقد بودند باید با همه مشکلات ساخت و برای رفع آن چارهاندیشی کرد نه اینکه با کوچکترین مشکل یا موردی گزینه طلاق را برگزینند.
البته خیلیها سوختند و ساختند و تحمل کردند تا بنیان خانوادههایشان از هم نپاشد تا فرزندانشان بیسرپرست و خانه بدوش نگردند (اینکه این شیوه از زندگی درست بوده یا غلط بحث این یادداشت نیست و ارزش گذاری هم نمی گردد) اما هدف و قصد بیان این موضوع تحمل صبر و خویشتنداری نسل گذشته بود و اینکه با همه این موارد طلاق را راهحلی برای ادامه زندگی انتخاب نمیکردند و حفظ بنیان خانواده را بر همه چیز ترجیح میدادند مگر در مواردی خاص.
ولی امروزه این دیدگاه نزد بسیاری از زوجین و مردم تغییر پیدا کرده و با سادهترین اختلاف و بروز کوچکترین مشکلی در زندگی اقدام به طلاق می کنند و زوجها احساس میکنند که نمیتوانند تا آخر عمر همدیگر را تحمل کنند و مجبور نیستند در کنار همدیگر این زندگی را ادامه و اداره کنند و متاسفانه باید اذعان داشت آمار طلاق به نسبت چند سال گذشته به ویژه چهار پنچ دهه اخیر بسیار نگران کننده است.
آنچه در این رهگذر، دردآور و تلخ تر مینماید و عواقب خطرناک تری را به دنبال دارد افزایش طلاق و مهمتر از آن عواقب بعد از این واقعه است که در میان نسل جدید و زوجهای جوان رشد صعودی دارد و ارکان خانوادهها را هدف قرار داده که بیسرپرستی و فرزندان این پدیده دچار آسیبهای بعدی و متعددی خواهند شد و با وجود اینکه در برخی سالها در کشور و به ویژه کردستان شاهد کاهش طلاق به نسبت مدت مشابه سال قبلش هستیم اما در مجموع و به ویژه در دو دهه گذشته طلاق در ایران و به ویژه استانی مانند کردستان در حال سبقت گرفتن است و خیلی از خانوادهها و در مجموع جامعه را درگیر خود کرده و عواقب ناشی از آن به بدنه جامعه لطمات جبران ناپذیری وارد کرده و میکند.
یکی از مهمترین دلایل طلاق عدم شناخت زوجین از همدیگر است
نظرات کارشناسان مسایل خانواده و مشاوران نیز در مورد علل افزایش طلاق در کردستان حاوی نکات جالبی بود که در این راستا دکتر «عطا شاکریان»، عضو هیات علمی دانشگاه، درمانگر ازدواج و خانواده و مشاور ازدواج و طلاق در گفت و گو با خبرنگار ایرنا چندی پیش اظهار داشت: به عنوان کسی که نزدیک به سه دهه در زمینه مشاوره ازدواج و طلاق مشغول به فعالیت هستم، از مهمترین دلایل طلاق را عدم شناخت زوجین از همدیگر میدانم.
وی گفت: از مهمترین دلایل طلاق از دید بنده عدم شناخت زوجین از همدیگر است، متاسفانه با بسیاری از مراجعان در جلسات مشاوره طلاق مواجهه هستم که شناخت سطحی و محدود در آشنایی اولیه دارند و تظاهرات رفتارهای هیجانی در رفتارشان در انتخاب به وضوح دیده می شود، هر چند که بسیار طبیعی به نظر می رسد که انتخاب همسر با احساسات و عواطف و عشق و عاطفی صورت بگیرد اما بعد از رسیدن زوجین به یکدیگر بعد عقلانی و ویژگی های شخصیتی و رفتاری آنها خود را نشان میدهد که ممکن است این عدم شناخت باعث ایجاد تعارضات جدی بین زوجین می شود.
شاکریان از جمله عوامل موثر دیگر بر افزایش طلاق را دخالت اطرافیان از جمله خانوادهها در زندگی زوجهای جوان دانست و گفت: این مسئله بسیار فراگیر بوده و محدود به سطح فرهنگی خانوادههای خاص نیست. آنچه دیده می شود این است که انگار هیچ مرزی در بسیاری از ازدواجهای حال حاضر وجود ندارد و به راحتی اطرافیان و بخصوص خانواده ها در کوچکترین مسائل فرزندان خود دخالت و تصمیم گیری میکنند و حریم خصوصی و فردیتی برای آنان قائل نمیشوند.
وی به راهکارهای کاهش طلاق اشاره کرد و گفت: اهمیت مشاورههای قبل ازدواج با متخصصان در این حوزه بسیار مهم است، چرا که این مسئله بسیار میتواند در حال حاضر به عنوان راهحل تاثیرگذار مورد توجه قرار گیرد لذا با توجه به اینکه مشاورههای قبل ازدواج یک کار آموزشی است در فراهم نمودن شناخت طرفین بسیار تاثیرگذار و مفید است.
اما در پایان باید این را گفت که؛ هیچ انسانی کامل نیست و زن و مرد هر کدام به نوبه خود کمبودهای رفتاری و شناختی دارند. اما اصل براین موضوع است که زن و مرد در کنار هم باید رشد کرده و نقصهای یکدیگر را برطرف کنند.
هیچ زندگی بدون مشکلات نیست و طلاق همیشه پایان زندگی نیست، مشورت با ریش سفیدان و بزرگان خانواده و صحبت با مشاورین مرتبط و اقدامات عاقلانه و درست می تواند نتیجه بهتری داشته باشد. خراب کردن همیشه آسانتر از ساختن است؛ طلاق شاید اولین راه حل باشد اما بهترین راه حل نیست.
حال که آمار ازدواج کاهش یافته است، حفظ ازدواجهای موجود تنها راه تحکیم بنیان خانواده به شمار میرود و انتظار است با تداوم کار مراکز مداخله در بحران و کاهش طلاق، بتوان قدمی هر چند کوچک در مسیر کنترل آمار طلاق در کشور برداشت.
انتهای پیام/