به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، پرورش ماهی در روستایی که از نعمت آب رودخانه‌ای برخوردار است و به سبب همین آب جاری، میزان املاح موجود در بستر رودخانه، پوشش گیاهی منطقه و ایجاد بستری مناسب برای تولید مواد مغذی جانوری در آب، طعم و مزه ماهی قزل‌آلای بیجار را بی‌رقیب کرده است.
امروز روستای گردشگری قمچقای بیجار که در ۴۵ کیلومتری شهری بیجار قرار دارد، ۳۴ استخر پرورش ماهی قزل‌آلا و سالمون فعالیت دارند و پیوند پرورش ماهی، دامداری و کشاورزی بخش عمده‌ای از اشتغال جوانان و اهالی این منطقه است.
شاید اولین کسی که در روستای قمچقای بیجار، در حیاط خانه‌اش یک استخر کوچک احداث کرد و با استفاده از ظرفیت رودخانه یا چاه آب، بصورت گردشی و بدون اتلاف، توانست ماهی قزل‌آلا پرورش دهد، گمان نمی‌کرد یک ایده ساده در آینده بخش بزرگی از توسعه اقتصادی و گردشگری این روستا را به خود اختصاص می‌دهد و هر جا که نامی از این روستا به میان می‌آید، طعم و مزه ماهی پرورشی قمچقای، زبانزد خاص و عام است.
هنگامی که مهمانان نوروزی و تابستانی با حضور در این روستا با تهیه ماهی و سپس ماهی کبابی خاطرات خوشی را از خود در عکس‌ها و فیلم‌ها به اشتراک گذاشتند و در هر دیاری از قمچقای سخن گفتند و خاطره ماهی کبابی را تعریف کردند، دیگر استخرهای کوچک و سنتی خانگی جوابگوی میزان تقاضای مشتریان نبود و باید به فکر ایجاد استخرهای صنعتی با ساز و کار پربهره می‌رفت.
یک سایت پرورش ماهی می توانست آرمان و آرزوی مردمی باشد که دوست‌دارند مهمانان خود را با روی گشاده و سفره‌ای با طعم ماهی کبابی پذیرایی کنند، ماهی قزل‌آلای قمچقای به علت شرایط آب و هوایی و خلوص مناسب آب رودخانه، از طعم و مزه خاصی برخوردار است که این مزیت با سایر ماهی‌های پرورشی در استان قابل رقابت است به نحوی که از سایر استان‌های پر جمعیت خواستار خرید بصورت پیش خرید محصول نیز می‌باشند.
استخرهای پرورش ماهی قزل‌آلا یکی از بهترین ظرفیت‌های تولید و اشتغال بوده که در چند سال اخیر توانسته است ضمن جذب بیشتر گردشگران در این منطقه، در ایجاد اشتغال پایدار و ماندگار تاثیرگذار باشد، امّا یک چنین صنعتی نیاز به ایجاد زیر ساخت‌های برق، گاز، تلفن و اینترنت دارد.
اگر روزی به سایت پرورش ماهی قزل‌آلای قمچقای بیجار سری زدید و از کمبود امکانات اولیه تعجب کردید، به این علت است که کار پرورش ماهی را نمی‌توان به یک روز و یک فصل خاص از سال اختصاص داد و اگر هر روز و هر ساعت در کنار استخر و ماهی‌ها نباشید، با یک اتفاق ساده، خسارت‌های جبران ناپذیری به تولید کننده وارد می‌آید، به همین علت است که بسیاری از این تولیدکنندگان نمی‌توانند برای پیگیری درخواست‌های موردنیاز خود، به بیجار مراجعه کنند.
اگرچه می‌توان تنها امکانات این سایت را بهرمندی از برق بیان کرد، باید گفت در فصول گرم که در چند سال اخیر نیز افزایش مصرف برق موجب قطعی‌های متعدد و طولانی می‌شد، این تولید کنندگان باید با تهیه دستگاه‌های تولید برق با سوخت، چالش بی‌برقی و تلفات حاصل از خفگی ماهی‌ها به علت توقف دستگاه هواساز را به حداقل می‌رسانند.
شبکه برقی که از ابتدای فعالیت استخرهای پرورش ماهی ایجاد شده بود و پس از گذشته زمان و افزایش تعداد استخرهای پرورش ماهی، توان پاسخگویی به نیاز متقاضیان را نداشت و با اتصالی‌های متخلف و خطرات برق گرفتگی توسط اداره برق شهرستان بیجار در یک اتاقک مخصوص، کلیه کنترهای برق تجمیع و فقط کابل‌کشی هوایی مانده است.
در حال حاضر شبکه برق بصورت زیر زمینی در حال استفاده است و با درخواست تولیدکنندگان و همکاری اداره برق شهرستان، درصورت نصب دستک‌های کابل برق بر روی استخرها، عملیات انتقال شبکه هوایی بصورت طرح های خانگی اقدام خواهد شد.
ابتدای موضوع از سختی تولید ماهی در این منطقه گفتیم، زمان سختی کار از امروزی آغاز می‌شود که با کاهش دمای هوا و حضور شبانه‌روزی تولید کننده در سایت، این استخرها از نعمت گاز شهری بی‌بهره مانده‌اند و در طول این سال‌ها، سرمای زمستان‌های سخت را با بخاری‌های برقی و زغالی به بهار رسانده‌اند.
سرمای هوایی که به علت نزدیکی با استخرهای آب، از شدت بیشتری برخوردار است و بدون شک اگر فکری به حال شبکه توزیع گاز طبیعی در این سایت‌ها نشود، فعالیت استخرهای پرورش ماهی و تولیدکنندگان این عرصه با مشکلات بزرگی باید دست و پنجه نرم کند.
با توجه به تحقیقات میدانی خبرنگار کردتودی، یک علمک شرکت گاز تا ابتدای سایت پرورش ماهی وجود دارد و با لوله کشی داخلی استخرها، تنها مرحله نظام مهندسی مانده است که در چند سال اخیر بدون بازرسی، معطل مانده است.
از دیگرمشکلاتی که این سایت‌ها دچار آن هستند، عدم پوشش کافی آنتن‌دهی شبکه‌های همراه و ایرانسل است و از آنجایی که این استخرها فاقد تلفن ثابت هستند، ایجاد بستر اراتباطی برای موارد ضروری و امدادی بیش از گذشته مورد نیاز است.
می توان گفت هنگامی که شبکه تلفن همراه و ایرانسل از پوشش مناسبی برخودار نباشند، بدون شک ارتباط اینترنت که جزء اصلی هر کسب و کاری محسوب می شود هم وجود ندارد و به طبع بسیاری از امکانات رفاهی مثل دوربین‌های نظارتی بدون سیم، دستگاه‌های پرداخت الکترونیکی و ایجاد فروشگاه های اینترنتی هم از دسترس خارج است.
در استان کردستان، برخی از شهرهای مرزی به پرورش ماهی قزل‌آلا اشتغال دارند، امّا جایگاه کیفتی ماهی قزل‌آلای روستای قمچقای در منطقه بی‌نظیر است و متاسفانه به علت‌های که ذکر شد، از تبلیغات رسانه‌ای محروم است و امروزه به دلیل پخش سریال‌های محلی و نمایش کباب ماهی در شهرهای مرزی، فراموشی این صنعت در این روستا دور از انتظار نیست.
بچه ماهی را می‌توان یک محصول اولیه و استراتژیک سایت‌های پرورش ماهی برشمرد، تولید بچه‌ماهی در کنار سایت‌های پرورش ماهی امکان‌پذیر نیست و نیازمند ایجاد یک محیط مجزا و سایت مجهز و مستقلی برای تولید بچه ماهی است، اگر زیرساخت اولیه مورد نیاز تولیدکنندگان این صنعت تامین شود، بدون شک سایت‌های تولید بچه‌ماهی می تواند تعداد قابل توجهی در این روستا احداث و ایجاد اشتغال مستقیم کند.
یکی از ظرفیت‌های گردشگری قمچقای، فعالیت استخرهای پرورش ماهی است که به علت عدم نصب تابلوهای راهنمایی با این موضوع، عدم آسفالت راه ارتباطی از روستا تا سایت،عدم فضا سازی برای گردشگران، فضای ناکافی برای تردد خودروهای سبک و سنگین، نبود پارکینگ ویژه، نبود بازارچه عرضه ماهی و صنایع دستی بانوان را می‌توان از جمله نیازهای ضروری برای یک روستای گردشگری عنوان کرد.
انتهای پیام/
