به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، و مسیر تاریخ تا ابد عوض شد، هرچند اگر در ادامه راه با وقفه و مانع مواجه شد و می‌شود، اما حرکت و روند به سویی است که سنت الهی تدارک دیده است. از ابتدای آفرینش بشر هیچگاه زمین از حجت خدا خالی نبوده و نیست، انبیاء هر از گاه بنا به مناسبات الهی درخشیدن می‌گرفتند تا رسید به خاتم رُسُل که پرچم علم، معرفت و حکمت را برافراشت و دعوت اسلام را برای بشریت در سراسر عالم و در طول تاریخ گسترش داد و آن را تعمیق کرد. رسالت و بعثت پیامبر اسلام، ندای راه نویی بود در دنیایی که سیره‌ی رهبرانشان ظالمانه، بشدت مادی، دارای خوی حیوانی، سراسر شهوت‌رانی و بی‌بندوباری و به معنای حقیقی و واقعی حکومت‌هایی سراسر جهالت، همان جاهلیت اولی که در قرآن به آنان داده شد که صد البته منظور فقط توصیف منطقه‌ی حجاز نبود بلکه نسبت به حکومت‌های شیطانی جهان آن روز هم بود، قدرت‌های بزرگ ایران و روم که غرق در جاهلیت بودند.
دعوت به توحید در اسلام نه یک نظریه در ذهن بلکه سبک زندگی را به انسان‌ها می‌نمایاند و این روش زندگی را پیامبر، در برپایی حکومت اسلامی کوتاه مدت در مدینه به مسلمانان چشاند که با آن قرن‌ها تمدن اسلامی را به تصویر کشیده شد که از قِبَل آن دیگر حکومت‌های غیر اسلامی نیز منتفع شدند. البته طواغیت با تحریف حقایق، دین را به انزوا کشانده و آن را در پستوهای خانه‌ها نهان کردند. و ناگهان خمینی عزیز پس از ۱۴۰۰ سال که حکومت‌ها در نظمی جهانی سلطه‌گر و یا سلطه‌پذیر و در جاهلیتی مدرن و پرزرق و برق به سر می‌بردند قیام کرد؛ در زمانی که اسلام حقیقی زیر خراور‌ها خرافات و تحریف و انحراف رنگ مُردگی به خود گرفته بود. او با تکیه بر اسلام انقلابی، نظام طاغوتی شاهنشاهی که سراپا وابستگی، نوکری و خدمت به استکبار و اجانب بود را سرنگون کرد و انقلاب اسلامی را با خواست خدای متعال و اراده‌ی مردمی که بنیه و استحکام معنویشان سرشار از ایمان به خدا و اهلبیت (علیهم‌السلام) بود را رقم زد.
خمینی بت‌شکن بر سرنگونی رژیم پهلوی اکتفا نکرد بلکه با حرفی نو، نه تنها در جهان بر قلب‌های مستضعفان امید نشاند بلکه لرزه‌ای بر اندام استکبار انداخت. آن حرف نو، همان فصل شورانگیز حکمرانی اسلامیِ مردم نهاد بود. کلمه‌ی «جمهوری اسلامی» نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد، شعار خمینی عظیم شد تا نه تنها بر مستبدان و سلطنت‌طلبان و تفکر کمونیسم و مارکسیست بتازد بلکه با «مردمی بودن حکومت بر مبنای دین»، ادعای دروغین مدعیان حکومت‌های باصطلاح دموکراسی را برملا کرد. حرف نوی جمهوری اسلامی یعنی ما بر اساس توحید، کرامت انسانی و عدالت اجتماعی، رهبری پرهیزگار و عادل را در راس حکومتی قرار می‌دهیم که مردمانش پشتیبان آن نظام و رهبری هستند و ملت ایران به برکت این طرح جدید توانست با کرامت انسانی خود آشنا شده فکر کند، تصمیم بگیرد؛ اقدام و انتخاب کند و در تاریخ ۱۲فروردین ۱۳۵۸ با بیش از ۹۸ درصد رای قاطع خود به حکومت الله(جمهوری اسلامی) را به صندوق های رای ریخته و هم‌چنان در طول چهل و چهار سال بر عهد خویش هم‌چنان ایستاده و هر روز مقاوم‌تر و محکم‌تر از گذشته در مسیر تمدن نوین اسلامی قدم برمی‌دارد. حضرت امام خمینی در بخشی از پیام تاریخی خود می‌فرماید: «صبحگاه ۱۲ فروردین که روز نخستین حکومت الله است از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ماست. ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند. روزی که کنگره های قصر ۲۵۰۰ سال حکومت طاغوتی فرو ریخت، و سلطۀ شیطانی برای همیشه رخت بربست و حکومت مستضعفین که حکومت خداست به جای آن نشست»...(۱۲ فروردین ۱۳۵۸)
امام خامنه‌ای فرمود: «ملّت ایران یک پیام جدیدی داشت، یک حرف نویی به دنیا عرضه کرد. «جمهوری اسلامی» یک حرف نو است. «مردم‌سالاری دینی» یک حرف جدید است، یک ترتیب تازه برای زندگی است، یک سبْک جدید برای زندگی ملّتها است؛ خواستند این پیام که پیامِ مقاومت است، پیامِ ایستادگی است، پیامِ عدم تسلیم در مقابل زورگویی است، پیامِ مقابله‌ی با ظلم است، پیامِ مقابله‌ی با تبعیضِ بین‌المللی است نرسد؛ خواستند این پیام را خفه کنند؛ هدف این بود… خب حالا پاسخ ملّت ایران چه بود؟ ملّت ایران همه‌ی این هدفها را خنثی کرد و خودش را بالا کشید، و درست نقطه‌ی مقابل آن کاری که آنها میخواستند اتّفاق بیفتد، اتّفاق افتاد. اینکه گفتم این یک فصل بسیار شورانگیز است و فصل هیجان‌آوری است، از این جهت است. ملّت درست عکس آنچه آنها دنبالش بودند و آرزویش را داشتند و برایش این همه خرج کردند، و نقطه‌ی مقابل آن را به تحقّق رساند». (در دیدار پیشکسوتان و فرماندهان دفاع مقدس. ۳۰ شهریور ۱۴۰۱)
تقدیم به حضرت روح‌الله که این کلمات کم‌مایه نمی‌توانند گویای عشق من به او باشند؛ تقدیم به کسی که: «یکی از معجزات دهر بود، خود او از آیات بزرگ الهی بود، آیت‌الله‌العظمای واقعی، او بود.»
امام خامنه‌ای(۱۶اسفند۱۳۹۵)
یادداشت به قلم کبری خالقی
