به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کُردتودی، کوچه پس کوچه های شهر سنندج را که قدم بزنیم به یکی از قدیمی‌ترین محلات می‌رسیم، محله‌ای که دقیقاً در دل شهر قرار دارد و روزگاری اکثر مردم این شهر در آن ساکن بودند و قدمت آن به گفته اهالی محلات و کارشناسان میراث فرهنگی و گردشگری کردستان به دوران زندیه باز می‌گردد.
محلات قدیمی از دیرزمان شناسنامه آن شهر محسوب می‌شدند و همواره به عنوان گوشه‌ای از تاریخ گمشده شهرها مورد توجه گردشگران و عکاسان داخلی و خارجی بوده است و سنندج نیز به لحاظ بافت تاریخی و قدیمی یکی از شهرهای برتر کشور است.
هنگام گذر از این محله قدیمی بافت پلکانی و خانه‌های قدیمی و دیوارهای کاهگلی آن از جذابیت‌هایی است که در همان نگاه اول خودنمایی می‌کند.
به گفته خلیلی كارشناس حفظ و احياء اداره كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگری استان كردستان گفت: محله قطارچيان سنندج يكي از محلات بسيار قديمي در سطح شهر سنندج و استان كردستان است كه دارای ويژگي های خاص معماری سنتی مربوط به دوران زنديه، صفويه و قاجاريه است.
محله قطارچیان دارای اماكن تاریخی و قدیمی شاخصی و عمارت‌های متعددی است كه بسیاری از آنها در فهرست آثار ملی كشور به ثبت رسیده‌اند.
از شاخص‌ترین این اماكن و عمارت‌های تاریخی و قدیمی می‌توان به عمارت وكیل الملك با هشت هزار متر مربع مساحت، عمارت غیاثی، گرمابه وكیل، گرمابه پاشاخان، مسجد قوله (ملامومن)، مجموعه منازل عطایی، گله‌داری و هادی‌خان، منزل قرنی، منزل ذوالفقاری، منزل دكتر خسروی، منزل آیت الله مردوخ و سر درب و منزل بابان اشاره كرد كه با تمهیدات اداره كل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان كردستان و مشاركت مردم و مالكین بناهای تاریخی، حیات و فعالیت در بسیاری از آنها ادامه دارد.
در گذشته آبی که از رودخانه «دره‌بیان» در محل بلوار کردستان کنونی جاری بوده، در حاشیه بافت مسکونی محله قدیمی قطارچیان چشم‌انداز بسیار زیبایی ایجاد می‌کرده که بیش از پیش بر زیبایی این محل افزوده است.
گفتنی است که پیش از آباد شدن محله قطارچیان، چون در آن زمان وسیله موتوری و خودرو در کار نبوده به ناچار برای ترابری از یابو، قاطر، استر و الاغ استفاده می‌شده است، بر همین مبنا برخی از اهالی سنندج به منظور آسان شدن ترابری کالا و استفاده از کرایه‌بار برای درآمد خودشان هر کدام دارای کمندها و قطارهای قاطر و یابو و الاغ و استر بوده‌اند که به همین دلیل این محل قطارچیان نام گرفته‌است.
هنگام گذر از این محلات قدیمی سنندج و دیدن صفا و صمیمیت حاکم بر اهالی آن در می‌یابیم که زندگی آپارتمان نشینی چه بلایی بر سر دل‌ها آورده و تا چه حد انسان را به انزوا و تنهایی درون خود کشانده، متوجه خواهی شد که در عمق سادگی این محل قدیمی تنها چیز قیمتی که وجود دارد زندگی است که جریان دارد.
اما حفاظت از آثار و بناهای باستانی و تاریخی به عنوان بخشهایی كوچك و به یادگار مانده از هویت، تاریخ و تمدن هر قوم و ملت، وظیفه همگان و به ویژه متولیان قانونی و دستگاههای مسئول است. بافتهای تاریخی و محلات قدیمی با توجه به وجود چندین اثر و مجموعه دیرقدمت در دل خود و در كنار یكدیگر بیش از هر اثر تاریخی می‌توانند نماد و نشان گذشته، تاریخ، فرهنگ و آداب و رسوم هر قوم و ملت باشند.
انتهای پیام/
