به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، بانوی کارآفرین بیجاری که بیش از ۱۰سال در پخت نان محلی فعالیت دارد، با حساسیت و رعایت بهداشت خاصی به پخت نان محلی کلانه مشغول است و چرخ زندگی یک خانواده چهارنفره را می‌چرخاند.
در روز و روزگاری که برخی‌ها از حقوق‌های نجومی و درآمدهای رویایی برخودار هستند، افرادی مثل بی‌بی ستاره این گزارش، از این دنیا فقط بازاری پر روزی می‌خواهد تا بتواند باری از مشکلات زندگی را بردارد.
مغازه‌ای کوچک در مسیری کم رفت و آمد، بخاری که شیشه‌های را در برگرفته، بوی نان کلانه محلی که پیاده‌راه را گرفته و بوی سبزی پیازچه، حکایت از کار و تلاشی دارد که برای یک لقمه نان حلال در حال فعالیت است.
*چند ساله در این حرفه مشغول هستید؟
– حدود ۱۲ سال پیش که همسرم به دلیل بیماری، نتوانست کارگری کند و خرج خانه را تامین کند، به فکر افتادم گرده محلی تولید کنم و در همان کوچه‌ایی که زندگی می‌کردیم، در یک پارکینگ کوچک، اولین نان محلی را تولید کردیم.
اولیل تهیه آرد و مواد اولیه سخت بود، امّا وقتی خداوند فرموده از تو حرکت از من برکت، تلاش خود را زیاد کردیم و ابتدا با تولید گرده محلی که برای خودم پخت کردم، از طعم و مزه آن خوشم آمد و بیشتر خمیر درست کردم و گرده محلی تولید کردیم.
*اعضای خانواده شما چند نفر است؟
-چهار نفریم، خودم و همسرم و ۲ فرزندم که هر ۲نفر آن‌ها فارغ‌التحصیل دانشگاهی هستند ولی بیکار، همسرم هم ایثارگر است ولی حقوقی ندارد و تا همین یک دهه پیش، کارگری می‌کرد که به علت آثار شکنجه‌ها و مشکلات آن زمان، خیلی زود از کارآفتاده شد و امروز در همین مغازه کمک کار من است.
*از مکان فعلی خود راضی هستید؟
– تا کنون چندین مغازه عوض کردم، متاسفانه هر ۶ ماه یکبار هزینه‌های اجاره بها افزایشی است و نمی‌توانم از پس اجاره‌هایی که در مسیرهای خوب و پر جمعیت است، بر آییم.
در مکان قبلی که در بلوار حضرت امام خمینی(ره) داشتیم هم به علت اینکه پارکینک بود و صاحب مکان، برای پارک خودرویش در فصل زمستان نیاز به آن داشت، به ناچار تخلیه کردیم و به این مکان آمدیم.
*هزینه‌های تولید مناسب است؟
در حال حاضر که به علت اینکه اصل پخت و پز ما با گاز شهری است، این مغازه به علت اینکه کنتور تجاری دارد، هزینه زیادی را برای یکماه استفاده باید بپردازم که هنوز ۲ماه بدهکاریم.
کنتور برق هم تجاری است که برای دستگاه خمیر پهن کن و چراغ روشنایی شب‌ها از برق استفاده میکنیم، هزینه کمتری دارد و مناسب است که اگر در تابستان بخواهم یخچال بیاورم، شاید هزینه‌اش افزایشی باشد.
*روزی چند ساعت کار می‌کنید؟
از ساعت ۹صبح تا ساعت ۱۴ کار میکنیم، چون کارمندان و مدارس در حوالی است ساعت مشتری نان محلی کلانه هستند و بعد از آن ساعت ۱۶ یا ۱۷ میایم و تا ساعت ۲۲ کار میکنم.
مشتری ثابتی نداریم و مجبوریم ساعات بیشتری در مغازه باشیم تا هم کم کم و تازه به تازه تولید کنیم و هم به نیاز مشتری باید پخت کنیم، گاهی تعداد مشتریان از انگشتان دست هم کمتر است.
*چه محصولاتی تولید می‌کنید؟
در حال حاضر که مشغول نان کلانه هستیم با سبزی تازه و محلی بیجار، بعد از آن نان ” گرده محلی ” پخت میکنیم که از ابتدای این اشتغال با آن شروع کردیم و یکی از محصولات پر مشتری ماهم هست.
در اولین کار هم نان ” برساق ” و نان چای هم پخت می‌کردم ولی به علت گرانی مواد اولیه، به ناچار این ۲ محصول را از چرخه تولید کم کردیم.
دوغ محلی هم که یکی از نوشیدنی‌های لذیذ در کنار نان کلانه است را هم از یکی از روستاهای بیجار تهیه می کنیم و دوغ پاستوریزه هم داریم.
*از چه نهادی حمایت شده‌اید؟
بارهای به فرمانداری و دفتر نماینده شهرستان مراجعه کردیم تا با معرفی به کمیته امدادحضرت امام خمینی(ره) توانستیم از تسهیلات ارزان قیمت قرض‌الحسنه بهره‌مند شویم و تنور پخت و دستگاه خمیر پهن کن و مقداری هم مواد اولیه تهیه کنیم و فعالیت خود را بیشتر کنیم.
اگر بتوانیم یک وام دیگری برای پیش مغازه‌ایی بزرگتر در یک مسیر مناسب دریافت کنیم، می‌توانیم فروش بیشتری داشته باشیم و به علت فصل سرد سال، مشتریان در داخل مغازه نشسته، گرم و راحت نان کلانه با دوغ میل کنند.گ
*مجوز فعالیت دارید؟
متاسفانه سواد ندارم و در طول این یک دهه، بارها به اداره صمت مراجعه کردم برای اخذ مجوز، اینکه چندین سال بلاتکیف بودیم و پاسخ صحیحی به ما نمی دانند که باید چه کار کنیم، پس از سال‌ها چشم انتظاری، گفتند که باید منتظر بمانی برای برگزاری آزمون.
منم که سواد نداشتم، هر ماه به این اداره می رفتم که تازه متوجه شدم منظورشان از آزمون، امتحان کتبی است که برای باسوادان برگزار می‌کنند.
حالا من بی‌سواد مانده‌ام و یک آزمون باسوادی که هیچ کسی پاسخگو نیست.
کارت بهداشت و معاینات کامل را دارم و امیدوارم راهی برای دریافت مجوز کسب و کار افراد بی‌سواد اختراع شود.
*سهمیه آرد شما چگونه است؟
تاکنون بارها به فرمانداری رفتم و چند بارهم با شخص فرماندار ملاقات کردم و درخواست سهمیه یارانه‌ایی آرد داده‌ام، متاسفانه ابتدا می‌گفتند که باید مجوز داشته باشی، امروز می‌گویند محصولاتم گران است، فردا چه بگویند خدا عالم است.
در طول این سال‌ها با آرد آزاد تولید کرده‌ام، امروز یک کیسه آرد تولید بیجار را از کیسه‌ایی ۵ تا ۶ میلیون ریال از بازار آزاد تهیه میکنم و حتی سبزی تازه که ” پیازچه” و ” تره ” را به علت اینکه تنها این ۲نوع را خرید دارم، بیشتر از قیمت سبزی‌ها به من میفروشند.
کره پاستوریزه هم که قیمت ثابتی ندارد و از لبنیاتی‌های محلی تهیه میکنم که آن‌هم امروز کیلویی ۲میلیون ریال است، حالا شما حساب کنید، آرد آزاد، سبزی گران، کره گران، گاز تجاری و برق تجاری را چگونه باید مدیریت کرد تا محصول ارزان‌تری تولید کرد.
*قیمت محصولات شما چند است؟
الان نان محلی ” کلانه” را با همان کیفیت قبل، پر سبزی و چرب ۱۵هزارریال و چهار قرص نان گرده محلی که با شیرمحلی و باکیفیت تهیه می‌شود را ۲۰۰ هزارریال عرضه میکنم.
*صحبت آخر شما چیست؟
سهمیه آرد، اگر سهمیه یارانه‌ای داشته باشم، بخش عمده‌ای از هزینه‌هایم کاهش خواهد یافت و می‌توان از محل درآمد بیشتر، مکانی بهتر اجاره کنم.
اگر آرد سهیمه داشته باشم می‌توان نان “لواش” هم تولید کنم که بسیاری از مشتریانم درخواست دارند.
کردتودی، حمایت از کسب و کارهای خانگی و نوپا، بارها در جلسات فرمانداری و سخنرانیهای مسئولین عنوان می‌شود که خبرنگاران هم با انعکاس چنین اخباری، گمان می‌کنند در واقعیت هم این چنین است، کسب و کار بی‌بی ستاره تنها یکی از این موارد است که در انتظار یک حمایت ساده است.
انتهای پیام/
