به گزارش پایگاه خبری تحلیلی کُردتودی، با نگاهی اجمالی و از سر دقت خواهیم یافت تا چه میزان کسانی که از گسترش اسلامگرایی در جهان ترسان و نگرانند، چگونه از طرق مختلف سعی بر تغییر اذهان جهانیان و به ویژه امت اسلام و خصوصا نسل جوان و نو اندیش به سوی تنفر و یا فاصله گرفتن از ارزشهای انسانی، اخلاقی، معنوی و مذهبی را داشته و دارند:
۱-امت اسلام را با طرح گسترده اختلافات مذهبی، چنان به جان هم انداختند که فقط در سالهای اخیر به بهانه حادثه یازده سپتامبر کشته شدن قریب ۳۰۰۰نفر در برجهای دوقلوی شهر نیویورک آمریکا، تاکنون نزدیک به سه میلیون مسلمان کشته شدند و با خلق داعش و گروههای تکفیری و نیز بهرهمندی از ابزار رسانه و سایبر و با ضریب القاء بسیار زیاد هم اختلافات مسلمانان را تشدید نمودند و هم چهرهای خشن و خونریز را از اسلام به جهانیان عرضه نمودند که ای مردم جهان، تکفیریها پایبندترین مسلمانان نسبت به احکام دینی و اعتقادات شرعی خود هستند و ذاتا تروریست و خونریزند.
۲-طرح گسترده آندولیزه کردن جهان اسلام و با ابزار شهوت و طرح آزادی جنسی، افتخار به بیعفتی و عدم رعایت اخلاق جنسی با کلید واژههایی چون نابودی قداست خانواده، ولنگاری فرهنگی، همجنسبازی، ازدواج با حیوانات و حتی نزدیکی با محارم، با کمک ابزار رسانه و ساخت دهها هزار کانال فیلمهای پورن و مستهجن.
۳-گسترش عرفانهای کاذب همچون؛ اُشو، دالایی لاما، یوگا، عرفان حلقه، عرفان سرخپوستی و بسیاری موارد دیگر جهت دینگزینی مسلمانان نواندیش.
۴-طرح شبههافکنی در بین جوانان جهان اسلام و ایجاد تردید آنها به مباحث کلامی و اعتقادی و مسائل فقهی با هدف دینگریزی مسلمانان در عصر حاضر و تخریب چهره مبلغان و مروجان دینی و مذهبی و فاصله از این افراد به عنوان گروه مرجع و جایگزینی آنان به سلبریتیهای هنری، ورزشی و سیاسی.
۵-تغییر سبک زندگی بر مبنای ارزشهای غربی و گرایش به تجمل و مصرفگرایی وغرق شدن به زخارف مادی و دنیایی.
این موارد و بسیاری برنامههای مُعاندانه دیگر صرفا به جهت اسلامهراسی صورت گرفته و روند بیداری اسلامی و نیز گرایش مردمان آزاد اندیش غیرمسلمان جهان به اسلام صورت گرفت اما آنها غافل بودند که به جنگ با خدا رفتن تاوان سختی را به دنبال دارد. اگرچه نمیتوان گفت مانند قوم عاد، ثمود، لوط و فرعونیان، خدا بر آنها غضب میگیرد ولی به واسطه نورانیت قرآن و عنایت و هدایت الهی و برخورداری از قدرت نرم و معنوی نبی مکرم اسلام(ص) و ائمه معصومین(ع) و توجهات حضرت ولی عصر(عج)، قطعا این همه عناد و دشمنی راه به جایی نمیبرد. اگر برخی غافلان باور ندارند فقط به عظمت قیام امام حسین(ع) در واقعه عاشورا واز پی آن اربعین حسینی که «حُب الحُسین یجمعنا» میباشد.
راهپیمایی اربعین محبان سیدالشهداء و یارانش به عنوان بزرگترین اجتماع بشری در عصر حاضر، تمامی برنامهریزان و توطئهگران اسلامهراسی را به ُبهت و حیرت فرو برده که چگونه آن همه هزینههای دهها تریلیون دلاری برای دوری مردم از اسلام در جهان و تبلیغ اندیشههای پر زرق و برق سکولاریسم و لیبرالسیم راه به جایی نمیبرد.
دیدن همه عاشقان در راهپیمایی عظیم اربعین، چه مسلمان اعم از سنی و شیعه و چه غیرمسلمان همچون مسیحی، زرتشتی، کلیمی و حتی هندو و بودایی از همه کشورهای جهان، خوف و هراس بر دل مسکتبران اسلام ستیز انداخته است.
در کجای این کره خاکی بدون اینکه دولتها هزینه نمایند مردم خود با مال، جان و عاشقانه به شوق زیارت معشوق دهها کیلومتر در گرمای ۵۰ درجه راهپیمایی می کنند که از شیرخوارگان گرفته تا کودکان، نوجوانان، جوانان و سالخوردگان اعم از دختر و پسر و مرد و زن با شور و شوق قدم در مسیر عشق و معرفت می گذارند.
در کجای دنیا مردمان کشوری میلیونها زائر اربعین را در طول دهها کیلومتر با محبت و روی گشاده پذیرایی مینمایند و پاهای خسته آنان را ابتدا میبوسند و سپس ماساژ داده و در منزل مسکونی خود با هر آنچه دارند پذیرایی مینمایند و آنان را مهمان ابا عبدالله الحسین(ع) می دانند. کجای عالم میشود یافت که پیرزنی فقیر در مسیر راهپیمایان نشسته و کوزه آب خنک خود را تعارف میکند و میگوید شرمنده شما هستم و همین آب را دارم و به یاد لب تشنه امام حسین(ع) و یارانش بنوشید و هزاران نمونه از چنین گذشت و محبت را فقط رهیافتگان در این مسیر عشق فهم میکنند و به معرفت آن دست یافتهاند.
این یک نمونه از قدرت نرم جهان اسلام است که غربیان و غربزدگان شهامت نداشتند که حتی گوشه کوچکی از آن را نشان دهند. امید است که غافلان و ره گم کردهها کمی به فطرت پاک خود نظر بیفکنند تا لبیک به ندای «هل من ناصر ینصرنی» ابا عبدالله الحسین(ع) را بعد از۱۴۰۰ سال در مشتاقان میلیونی راهپیمایی اربعین ببینند.
یادداشت از علی اصغر حسینی
انتهای پیام/