به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، شهید مدافع حرم «سیدمصطفی صدرزاده»، معروف به سیدابراهیم، در سه سالگی‌اش در روز تاسوعا از حادثه‌ای نجات پیدا کرد، مادرش او را نذر حضرت عباس کرد تا در ۲۹ سالگی‌اش در روز تاسوعای سال ۹۴ در دفاع از حرم اهل بیت به شهادت رسید.
سیدمصطفی صدرزاده از فعالان مسجد و پایگاه بسیج بود و به عنوان مربی حلقه‌های صالحین و مدرس در اردوهای عقیدتی و فرهنگی فعالیت داشت، احترام به بزرگترها و مهربانی با کودکان و دست‌بوسی کوچکترها نسبت به بزرگترها سنتی بود که شهید صدرزاده در مسجد محله رسم کرده بود و در کارهایش اخلاص داشت و رضایت خداوند تنها هدفش در زندگی بود.
شهید سیدمصطفی صدرزاده فرمانده ایرانی گردان عمار از لشکر فاطمیون بود و برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) در سوریه حضور یافت، زمان شهادتش را پیش‌بینی کرده بود و روز قبل از شهادت به دوستانش گفته بود که با یک گلوله شهید می‌شود و عاقبت در اول آبان سال ۹۴ در عملیات محرم در روز تاسوعا در مبارزه با تروریست‌های تکفیری در حومه حلب به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بهشت رضوان شهریار به خاک سپرده شد.
به همین بهانه میزگردی در مسجد حضرت قائم(عج) شهر بیجار با تعدادی از بچه‌های مذهبی و هیاتی و خادمان اهل بیت برگزار شد و ضمن بازخوانی زندگی‌نامه شهید، زندگی مشابه این شهید در بیجار هم واکاوای شد.
مثل مصطفی را در بیجار هم داریم
حجت الاسلام ذبیح میرزایی که خود پرورش یافته مسجد فاطمیه(س) است و از دوران نوجوانی در برنامه های فرهنگی و مذهبی آن مسجد فعالیت داشته و امروز در لباس روحانیت تاثیر گذار در بیجار و قم و استان کردستان است، گفت: شهید سیدمصطفی می‌گوید وقتی کار فرهنگی را شروع می‌کنید با اولین چیزی که باید بجنگیم خودمان هستیم، وقتی که کارتان می‌گیرد و دورتان شلوغ می شود تازه اول مبارزه است زیرا شیطان به سراغتان می‌آید اگر فکر کرده‌اید که شیطان می گذارد شما به راحتی برای حزب الله نیرو جذب کنید، هرگز، اگر می خواهید کارتان برکت پیدا کند به خانواده شهدا سر بزنید، زندگی نامه شهدا را بخوانید سعی کنید در روحیه خود شهادت طلبی را پرورش دهید، سخنان مقام معظم رهبری را حتما گوش کنید، قلب شما را بیدار می کند و راه درست را نشانتان می دهد، دعای ندبه و هیئت چهارشنبه را محکم بچسبید، خودسازی دغدغه اصلی شما باشد.
وی می گوید: کتاب «اسم تو مصطفاست»، زندگی نامه شهید سیدمصطفی صدرزاده است که به روایت سمیه ابراهیم پور همسر شهید صدرزاده و به قلم راضیه تجار گردآوری شده و ویژگی های برجسته اخلاقی و رفتاری شهید را بیان می‌کند که می تواند الگویی برای جوانان این مرز وبوم باشد.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: در همین بیجار هم شهید جعفر نظام پور یکی از بچه های هیاتی و مسجدی بود، شهید همواره مردم را به راه خیر، مسلمانیت، انسانیت و مسجد راهنمایی می‌کرد.
وی با اشاره اینکه شهید جعفر از بچگی به مسجد می‌رفت و همیشه آرزوی شهادت و ادامه راه امام حسین(ع) را داشت گفت: مسجد در دوران باشکوه هشت سال دفاع مقدس هم مرکز پرورش بزرگ مردان تاریخ ساز بود و هست.
مثل مصطفی باید کار کنیم
رئیس هیات انصار مهدی و مربی قرآن هم در این میزگرد افزود: امروزه در مساجد شهر بیجار نوجوانان و جوانان بسیاری در همین دهه اول محرم بصورت خود جوش و داوطلبانه در موکب ها و مساجد به عزاداران حسینی خدمت می کردند.
کمال حیدرزاده ادامه داد: الگوی شهید صدرزاده به این علت برای همه ما و نسل نوجوان و جوان قابل درک است که چون با آن آشنایی داریم و دور از فرهنگ و روش زندگی ما نیست، گویی مصطفی صدرزاده یکی از بچه محل های و یا بچه مسجدی بیجار است.
وی ادامه داد: در فرازی از وصیت نامه شهید صدرزاده آمده است که؛ و شکر بی‌پایان خدایی را که محبت شهدا و امام شهدا را در دلم انداخت و به بنده توفیق داد تا در بسیج خادم باشم، یکی از بچه های بسیجی، مسجدی و هیاتی بیجار که سال گذشته در جوانی به فیض شهادت رسید، شهید آرش زارع است که در دهه اول محرم، دوستان و کسانی که او را می شناختند، یاد و نام او را زنده نگهداشتند و برایش روضه خوانی کردند.
رئیس هیات انصار المهدی(عج) بیجار ادامه داد: خیلی از مردم تا به یک سطح از رفاه اجتماعی و اقتصادی می رسند دیگر کاری به مسائل و مشکلات کشور و منطقه ندارد و خود را به زحمت نمی اندازند، شهید مصطفی با اینکه از نظر اجتماعی و اقتصادی در رفاه بود، غیرت جوانمردی و وطن دوستی اش اجازه نداد که سکوت کند و نظاره گر باشد تا دشمنان اسلام و قرآن عقده های خود را بر سر مردم بی گناه و مظلوم خالی کنند.
وی ادامه داد: شهید زارع هم همین طور بود، او با اینکه از نظر مالی و اجتماعی مشکلی نداشت و می توانست یک زندگی راحت و بی درد سر داشته باشد، بیرق دفاع از کشور و مردم را بر دست گرفت و پای در راه شهدا گذاشت و به شهادت رسید.
حیدرزاده گفت: شهید صدرزاده در وصیت نامه خود آورده است؛ وقتی کار فرهنگی را شروع می‌کنید با اولین چیزی که باید بجنگیم خودمان هستیم. اولین مشکل، مشکل تنبلی و سهل‌انگاری است.
می توانی زندگی شهید را درک کنی
یکی دیگر از اعضای میزگرد هم گفت: هر چه از شهید صدرزاده بگوییم، نمونه های بچه های بیجاری برایمان تداعی می شود، چگونه است که به این نکته توجه نمی کنیم که هر کس که می خواهد شهید شود، یک مسیر زندگی و قرار عاشقی را انتخاب می کند و به سر منزل مقصود می رسد.
حجت الاسلام رضا علویان که وی نیز از بچه های مسجدی و پا روضه ایی بوده می گوید: وقتی بخش هایی از کتاب اسم تو مصطفاست را مطالعه می کنی، می توانی زندگی شهید را درک کنی، چون یک زندگی معمولی و همانند انسان های معلومی زندگی کرده امّا هیچ گاه حدود الهی را فراموش و یا چشم پوشی نکرده است.
وی ادامه داد: برای نمونه دیگری از بچه های نخبه بیجاری که از دامان روضه حضرت اباعبدالله پرورش یافت، در مسجد رشد کرد و هیچ گاه پس از آنکه بزرگ شد، راه خود را از مسجد و هیات جدا نکرد، شهید مصطفی حاج میر بود.
حجت الاسلام علویان گفت: شهید مصطفی خودمان هم زندگی شبیه شهید صدرزاده داشته است، بارها بصورت گمنام در جبهه های سوریه شرکت کرد بنحوی که حتی دوستان نزدیکش هم خبر نداشتند و پس از بازگشت از جبهه سوریه هم به گونه ایی رفتار می کرد که یک انسان عادی زندگی می کند.
وی با انتقاد از اینکه در حق چنین شهدایی ظلم کرده ایم که یاد و نام و زندگی نامه آنها را در مزار شهدا دفن کرده ایم گفت: خدا را باید شکر کنیم که شهید صدرزاده هایی هستند که اجازه نمی دهند نسل ما و نسل امروز، فرزندان شهیدمان را فراموش کنیم.
انتهای پیام/
