به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، هدف هر کارآفرینی توسعه و رشد در کاری است که قصد دارد آن را به سرانجام برساند، منطقه لیلاخ و شهرستان دهگلان، از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های بالایی برخوردار بوده که می‌تواند زمینه و بستر اشتغال‌های پایدار در منطقه را بوجود آورد، از اهداف و آرمان‌هایی که یک کارآفرین بدنبال آن است، راه‌اندازی زنجیره تولید در کشور است.
روز از نیمه گذشته است که مسیر ۸۸ کیلومتری سنندج به روستای گردمیران از توابع شهرستان دهگلان را در پیش می‌گیریم، به ورودی روستا می‌‌رسیم روستایی که از همان ورودی وجود واحدهای صنعتی و تولیدی کوچک و بزرگ آهنگ خوش تولید گوش‌ها را می‌نواخت.
آری برای تهیه این گزارش به روستای گردمیران بزرگترین روستای صنعتی ایران آمدیم، در این روستا درست است که اغلب کار مردم کشاورزی است اما کم نیستند جوانانی که پویا، پرانرژی و با درس و الهام گرفتن از تجربیات خود در سایر شهرستان‌ها و پایتخت توانسته‌اند در محل زندگی خود، کار، حرفه و مهارت، کسب و به‌کار ببرند.
محور این گفتگو و مصاحبه تفصیلی «محمد بگماز» است، جوانی ۴۴ ساله که در حال حاضر با استفاده از ضایعات کابینت در حال تولید یک پکیج کمک آموزشی برای نوجوانان و جوانان است.
خبرنگار کردتودی، به سراغ این کارآفرین ۴۴ ساله می‌رود تا ماجرای موفقیت را از زبان خودش جویا شود.
*لطفاً خودتان را معرفی نمائید؟
محمد بگماز هستم، متولد سال ۱۳۵۸ و اهل روستای گردمیران از توابع شهرستان دهگلان، اوایل در شهر تهران مشغول کارگری بودم و در فصل تحصیل به شهرستان خودم بر می‌گشتم، در تهران با یک کابینت‌ساز آشنا شدم و در همانجا مشغول بکار شدم، بعد از مدتی کار در تهران به دهگلان برگشتم و پیش یک کابینت‌ساز شروع به کار کردم، در کنار کار کابینت‌سازی به کشاورزی و کارهای دیگری مشغول شدم، در فاصله زمانی بیکاری با دوربین فیلمبرداری که خریده بودم در مراسمات عروسی به عنوان فیلمبردار کار می‌کردم.
*شروع کار شما از چه چیزی آغاز شد؟
آنچه برای من بعدها به یک مسئله مهمی تبدیل شد و ذهن مرا به خود مشغول کرد، ضایعات کابینت‌سازی بود و به این فکر افتادم که آیا می‌توان از ضایعات کابینت استفاده بهینه کرد و بجای دور انداختن، آنها را بکار برد، با کمی تحقیق و جستجو به این نتیجه رسیدم که می‌شود از ضایعات و باقیمانده‌های چوب کابینت‌ها استفاده‌های دیگری را نیز کرد، در روستایی که سکونت داشتم در مغازه خودم دست بکار شدم، اوایل شروع کارم را بدون ابزارآلات و با دست انجام می‌دادم اما با تلاش و البته همکاری خانواده‌ام توانستم یک پکیج آموزشی را بسازم، کمکم کارم را توسعه و رونق دادم و پکیجی که ساخته بودم را در سطح شهر دهگلان توزیع کردم، در ضمن آنکه این وسیله بازار خوب و طرفداران خاص خودش را داشت توانستم یک کارگاه تولید پکیج آموزشی را در روستای گردمیران راه اندازی کنم.
*آنچه که مشهود است شما ضمن اشتغال برای خود و خانواده تان، توانسته اید برای چندین خانواده بصورت مستقیم و غیر مستقیم ایجاد شغل کنید، چه اقداماتی را در این زمینه انجام داده اید؟
تولید این پکیج یک پروسه است، ضایعات را که قبلاً می‌سوزاندند، از کابینت‌سازی‌ها جمع می‌کنیم و تا زمانیکه آنرا با دستگاه برش می‌دهیم وارد یک مرحله مهمی بنام بسته‌بندی تکه‌های پازل می‌شویم، نحوه بکارگیری نیرو و فعالیت نیروهای کاری در این زمینه بسیار گسترده است، افراد تحت پوشش کمیته امداد، بهزیستی و یا کسانیکه بتوانند در منزل کار بسته بندی پکیج آموزشی را انجام دهند می‌توانند در کنار کار روزمره خود، بسته‌بندی را نیز عهده‌دار شوند و در قبال آن با ایجاد اشتغال برای خود، دستمزدی را نیز دریافت کنند، در این کارگاه حدود ۵ نفر بصورت مستقیم و بیش از سی خانواده بصورت غیرمستقیم در منزل مشغول بسته‌بندی هستند.
*چه برنامه ای برای آینده دارید؟
هدف هر کارآفرینی توسعه و رشد در کاریست که می‌خواهد به سرانجام برساند، منطقه لیلاخ و شهرستان دهگلان، دارای پتانسیل و ظرفیت‌های بالا، مهم و ارزشمندی است و می‌تواند زمینه و بستر اشتغال‌های پایدار در منطقه را بوجود آورد، از اهداف و آرمان‌هایی که من بدنبال آن هستم، راه‌اندازی زنجیره تولید در کشور است که نه تنها در موضوع کابینت‌سازی بلکه در هر جایی هر قطعه یا وسیله‌ای از صنعتی بصورت ضایعات دور ریخته و یا به زباله تبدیل شود، آن را به زنجیره تولید برگردانم و با آن اشتغال پایداری را در منطقه خودم فراهم کنم.
* وسیله‌ای که تولید می‌کنید به کجا صادر و یا فرستاده می‌شود؟
در واقع من به صادرات، بسیار چشم دوخته‌ام و روی آن بسیار حساب باز کرده‌ام، پکیج آموزشی که درست کرده م را به تمامی استان‌های کشور و البته به اقلیم کردستان در عراق صادر خواهد شد، چشم‌انداز دوردست من صادر این محصول به کشورهای خاورمیانه خواهد شد.
* مسئولان برای شما چه کاری انجام داده‌اند؟
من انتظار نامعقول و زیادی از مسئولین نداشته و ندارم، انتظار من اینست که اگر گره‌ای در کار من ایجاد شد، مسئولان گره‌گشا باشند و برای افرادی مثل من که در زمینه اشتغال، تولید و کارآفرینی در کشور فعالیت دارند، دست یاری را دراز کنند، باید این را مدنظر داشت که کارآفرینان برای ادامه کار نیاز به سرمایه در گردش دارند تا فعالیت و کاری که ایجاد کرده اند متوقف نشود.
از مسئولان انتظار داریم که درها را به روی ما نبندند بلکه ما را بپذیرند و از ما حمایت بعمل آورند، با توجه به نامگذاری سال جاری به بحث اشتغال و توسعه در کشور، از هیچکدام از ارگان‌های ذیربط مساعدتی برای اشتغالی که ایجاد کرده‌ام انجام نگرفته است، ما دست یاری از سوی سرمایه‌گذاران در جهت رشد و تولید و از بین بردن بیکاری در جامعه و کمک مسئولان را می‌طلبیم، شاید اگر کمک و مساعدت مالی در این زمینه صورت گیرد، چه بسا ایده‌ها و طرح‌های بسیاری در ذهن کارآفرینان مدتهاست که خاک بر آن نشسته است، زنده شده و بکار گرفته شود.
*سخن آخر شما…؟
پیام من برای جوانانی که به‌دنبال کار، پشت میزنشینی و استخدام رسمی هستند، این است که ما سالها در جستجوی گنج و منبع هستیم در حالیکه نمی‌دانیم گنج و منبع اصلی خودمان هستیم، شهرستان دهگلان مملو از ظرفیت و توانایی‌های فراوانی است، امیدوارم که جوانان بتوانند ظرفیت‌های خویش را بشناسند و از آن استفاده کنند.
بی‌شک توجه به تولید، اشتغال و اجرای طرح‌های هدفدار و نظام‌مند اقتصادی به توسعه پایدار روستا و کاهش مهاجرت روستاییان می‌انجامد در غیر اینصورت با افزایش بیکاری و مهاجرت روستانشینان به شهر روند توسعه دچار اختلال و گسست مزمن می‌شود.
در تعریف ساده‌تر، توسعه روستایی به این معناست که روستائیان می‌توانند در روستا به تمام امکاناتی که نیاز دارند دسترسی داشته باشند و با دارا بودن شغلی پایدار بدون وابستگی به شهر به احساس رضایت ذهنی از ماندن در روستا برسند، در عین حال در چنین حالتی روستا از ویژگی تولیدکنندگی جدا نمی‌شود.
دوام و استمرار دو دهه پدیده خشکسالی کشور شرایط زندگی را در روستاها دشوار و روستاییان و عشایر را به زندگی در شهرها سوق داده اما با ایجاد مزیت‌های زندگی در این مکان‌ها و اجرای طرح‌های اقتصادی و اشتغالزا می‌توان از مهاجرت آنان جلوگیری کرد.
حال که با همت و تلاش جوانانی همچون خانواده «بگماز» ساز تولید در گردمیران کوک شده و این روستا به یکی از صنعتی‌ترین روستاهای غرب کشور تبدیل شده و زمینه مهاجرت معکوس در آن در حد قابل قبولی فراهم شده است باید مسیر را برای رونق هرچه بیشتر آن تسهیل ساخت و با حمایت‌های مختلف ضمن ایجاد انگیزه بیشتر در وجود کارآفرینان حاضر فرهنگ کارآفرینی را بیش از پیش در دل این روستا رونق بخشید.
انتهای پیام/
