به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کُردتودی، از پیامدهای زندگی در جامعه امروزی، تغییر در شکل زندگی انسان است چرا که انسان امروز در هر دو بعد فردی و جمعی، شیوه‌ای متفاوت از زندگی را انتخاب کرده است.
اگر به زندگی‌های امروزه دقت کنیم زندگی مجردی در دنیای امروز دیگر تنگناهای عرفی و اجتماعی نسل‌های پیشین را ندارد.
آنچه که این روزها باید بیشتر مورد بررسی قرار گیرد و می‌توان گفت مانند زنگ خطری برای کشور محسوب می‌شود مسئله افزایش و بالا رفتن سن ازدواج در جوانان است.
هر چند می‌توان علل افزایش سن ازدواج را به طور کلی مسائل مانند اقتصاد، اشتغال و مسکن دانست اما باید راهکاری مناسب از سوی دولت مردان اندیشیده شود تا در جوانان میل به ازدواج و تشکیل خانواده افزایش یابد.
ازدواج در گذشته حالت سنتی داشت و نحوه آشنایی زوجین بیشتر توسط اقوام و با واسطه صورت می‌گرفت اما در جامعه امروزی این سنت تا حدودی رنگ باخته و از سنتی بودن خود جدا شده و به حالت مدرن تبدیل شده است به طوری که بیشتر آشنایی‌ها توسط خود زوجین صورت می‌پذیرد که از نظر کارشناسان این امر تا حدودی نابسامنی ایجاد می‌کند.
امروزه بیشتر جوانان دوست دارند درس بخوانند و استقلال مالی پیدا کننداز مجردی لذت کافی ببرند و سپس به فکر ازدواج بیافتند وعلاوه بر آن بسیاری از جوانان دنبال کردن اهداف شخصی و کاری را مقدم بر ازدواج می‌دانند که همین امر باعث افزایش چشم‌گیر سن ازدواج شده است.
اما آنچه که در این میان به عنوان یک زنگ خطر در جامعه کنونی ما در حال به صدا درآمدن است این است که متاسفانه مجردی به عنوان یک ارزش تلقی و متأهل بودن جایگاه خود را از دست داده است.
به گفته بسیاری از جامعه‌شناسان و کارشناسان این حوزه بسیاری از جوانان امروزی به دلایل خاص به نوعی دچار ازدواج هراسی شده‌اند به طوری که فکر می‌کنند با ازدواج آزادی مشروع و علایق شخصی آنها کم رنگ و یا از بین می‌رود که با آموزش صحیح و برنامه ریزی‌های مناسب این نگرانی را در بین جوانان در سن ازدواج کاهش دهیم.
در بسیاری موارد دیگر طی تحقیقات و نتایج به دست آمده در حوزه اجتماعی و فرهنگی، در بعضی از مناطق تعلق خاطر بیش از حد والدین به فرزندان باعث شده تا پدر و مادر به دلیل بار عاطفی بیش از حد به فرزندان هیچ گونه اقدامی به سرو سامان دادن فرزند خود نداشته باشند و بنابراین، این نوع رفتار باعث می‌شود که در جوانان میل و رغبتی به ازدواج و تشکیل خانواده نداشته باشند.
از آن چه گفته شد روشن می‌شود؛ ازدواج یک امر زمان‌مند است و ظرف زمانی مناسب خودش را دارد بنابراین اگر ازدواج به تأخیر بیفتد یعنی در زمان مناسب خودش واقع نشود، می‌تواند آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد که این آسیب‌ها هم ازدواجی را که از سنین جوانی بی‌بهره مانده تحت‌الشعاع قرار می‌دهد و هم جوانی را که در سنین مناسب ازدواج، مجرد مانده است.
انتهای پیام/
