به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کُردتودی، از زمانی که چشم باز کردیم، هر ساله ۳۰ آذرماه حال و هوایی دیگر داشت، شب یلدا برای هر ایرانی یکی از شب‌های خاطره‌انگیزی است که در آن جنب و جوش برای دورهمی شبانگاهی از همان ساعت‌های اول صبح آغاز می‌شد.
شب یلدا شبی خاطره انگیز برای هر ایرانی است که از روزهای گذشته تا به امروز تغییرات زیادی را شامل شده است یلدا در گذشته حال و هوای دیگری داشت در آن شب همه اهل خانواده پای کرسی دور هم جمع می‌شدند تا خاطره انگیزترین شب سال را برای هم رقم بزنند شور و هیجان شب یلدا برای بچه‌ها رنگ و بوی دیگری داشت به طوری که اگر مدرسه نمی‌رفتند باید صبح زود برمی‌خواستند تا در امورات آن شب به مادر کمک کنند.
شاید کمتر کسی پیدا شود که آن مجمع سنگین مسی بر روی کرسی را به یاد نیاورد، کشمش و نخود، انار و پرتقال، هندوانه، برگه زردآلو، آجیل و البته تخمه که مادر بیشتر از هر کسی مخالف آن بود چرا که دردسر های زیادی فردای آن روز برای تمیز کردن به همراه داشت، تمیز کردنی که شاید با تفره رفتن‌های ما برای کمک مواجه می‌شد.
شب یلدا به وسعت این سرزمین پهناور دارای رسم و رسوم خاص خود است که و در آن شب به جا آورده می‌شود.
مردم استان کردستان نيز همچون مردم ديگر نقاط كشور مراسم های ويژه ای دارند، کردستانی‌ها شب يلدا را شب چله نیز می‌نامند در این شب مراسماتی از گذشته تا به امروز برگزار می‌شود که متاسفانه این روزها با گذشت زمان تا حدودی رخت فراموشی بر تن کرده است.
دایه مینا مادر مسن کردستانی است که رسم و رسومات این شب را به خوبی به یاد دارد و در این یاره می‌گوید: اصلی ترین ویژگی شب چله در کردستان، دعوت خانواده‌ها توسط بزرگ خانواده با هماهنگی قبلی برای در کنار هم بودن است چرا که دایه مینا بر این امرمعتقد است که یکی از دستورات قرآن که به جا آوردن سله رحم است در این شب به جا آورده می شود.
وی عنوان داشت: با توجه به اهمیت این جشن ، مردم ساكن در كردستان به ويژه سنندجی‌ها چند ماه قبل از شب چله، خربزه‌های کوچکی را که از روستای اطراف تهیه می‌شود در تفاله سرکه می اندازند تا برای این شب “کالَک تورش” که از اصلی ترین موارد سفره است را داشته باشند و همچنین چند ماه قبل از زمستان، خوشه های انگور را در زیرزمین یا در سایه، نخ کرده و از سقف آویزان می کنند تا در این شب به همراه خانواده‌های خود “آنو” میل کنند.
این مادربزرگ کردستانی در ادامه افزود: تمام مادران کردستان این روز را در تکاپو هستند تا غذای مخصوص این شب را که غذای مخصوص اکثر کردستانی‌ها است درست کنند، غذای دلمه برگ مو و کلم است که گوشت را لابه لای آن می گذارند و با روغن حیوانی چرب می کنند تا رنگ و بوی خوب داشته باشد. سفره شب چله علاوه بر دلمه، شامل رب انار و شیره انگور، دوغ، ماست، روغن و کره محلی، پیاز و خربزه ترش است.
دایه مینا می‌گوید: در این شب طولانی مهمانان علاوه بر خوردن خربزه ترش و آجیل و تنقلاب به قصه گویی و انجام بازی‌های محلی “گوروا بازی” یا جوراب بازی که لذت این جشن را دو برابر می کند می‌پردازند.
این مادر بزرگ کردستانی که بسیار دغدغه‌مند این رسم و رسومات است کمی دلتنگی را چاشنی صحبت‌هایش می‌کند و می‌گوید: اين روزها با گذشت زمان و حتی پیشرفت تکنولوژی دیگر از آن دوره همی‌ها یا خبری نیست یا بسیار کم رنگ شده است.
وی بیان داشت: در این شب ديگر از گوروا بازی يا همان جوراب بازی که برد و باختش شادی مخصوص خود را به همراه داشت دیگر خبری نیست وسرگرم شدن هر کس با گوشی باعث کم رنگ شدن دورهمی‌ها شده است.
دایه مینا در ادامه به رسم های دیگر این شب مخصوص نو عروشان اشاره می‌کند و می‌گوید: از دیگر رسم‌های دیگر این منطقه که مخصوص نوعروسان خانواده است “شه و زمسانی” است که در این شب از طرف خانوداه پسر خوانچه های زیبا و رنگینی برای نامزدش برده می شود، که در این خوانچه ها باید تمامی موارد ذکر شده در بالا از شام گرفته تا خشکبار و میوه را برای خانواده عروس ببرند به صورتی که آن شب، خانواده عروس برای برگزاری شب چله هیچ اقدامی نکرده و مهمان خانواده داماد باشند همچنین بردن هدایایی از طرف داماد، پدر و مادر داماد، خواهر و برادر داماد و دیگر اعضای خانواده داماد برای عروس رسمی است که بسیار مورد توجه خانواده عروس است که متاسفانه این امر هم این روزها بع دلیل شرایط اقتصادی بسیار کم رنگ و به حتی در جاهایی به فراموشی سپرده شده است.
با تمام این توصیف‌ها می توان گفت برگزاری چنین جشن‌های بیشتر در راستای جمع شدن خانواده‌ها و به جا آوردن سله رحم و فراموش کردن مشکلات حتی برای چند ساعاتی است که متاسفانه گذر زمان و حتی شرایط اقتصادی این روزها آن را کم رنگ کرده است.
یکی از آرزوهای مردم در این دورهمی‌های صمیمانه بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی و بارش برف و باران بیشتر است که همه ما چشم انتظار و امیدوار به تحقق این آرزو هستیم.
شب چله برای کردستانی‌ها در زمان‌های قدیم مصادف با زمانی بوده که برف همه شهرها و روستاها را سفیدپوش می کرد و هوا سرد بود و مردم در خانه هایشان دور کُرسی جمع می‌شدند تا این شب طولانی را در کنار هم سپری کنند.
انتهای پیام/
