به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، بعد از گذشت سالیان سال از تعریف و اجرای طرح‌های شکوفایی در بیجار گروس، با هزینه‌کرد اعتبارات و تجدید پیمانکاران متعدد، پیاده‌راهی در خیابان پر تردد و پرترافیک محدوده بازار سنتی بیجار اجرا و بصورت ناقص به بهره‌برداری رسید.
پیاده‌راهی که در همین شهر سنندج، با مدیریت تقریبا صحیح شهرداری، به محلی پر سود و درآمد برای دست‌فروشان و جوانان بیکار این شهر تبدیل شده است که ضمن ایجاد یک نوع نظم‌بخشی به این قشر، شور و شوق زیادی را حداقل در مردم ایجاد کرده است.
امروز که به این پروژه استانی در شهر بیجار دقت می‌کنید، می‌بینید که این پیاده‌راه در خیابانی اجرا شده است که بیشتر مراجعه‌کنندگان آن ساکنین مسکونی هستند و عملا تجارت پر رفت و آمدی در این خیابان تعریف نشده است.
هنگامی که قرار است یک چنین پیاده‌راهی در منطقه‌ای اجرا شود، اولین مسئله را نباید به موضوع تعریف پروژه و جذب سرمایه سوق داد، یک پیاده‌راه، تسهیل در مسیری است که یا جنبه تفریحی و تفرجگاهی دارد یا به یک مجموعه تجاری و عظیم ختم می‌شود.
متاسفانه در اجرای و تعریف پروژه پیاده‌راه بیجار، صرفا براساس تجربه و خطا تمرکز شده بود و امروز که ۱۸ ماه از پایان کار عملیات اجرایی آن می‌گذرد، جز ایجاد مزاحمت برای عبور و مرور ساکنین مسکونی این محله، موجب تغییر و کوچ اجباری برخی از مشاغل هم شده است، زیرا بخشی از این خیابان را مشاغل تعمیرگاهی و مصالح فروشی پوشش داده بودند.
پیاده‌راهی که روزی قرار بود محلی برای ساماندهی دست‌فروشان و ایجاد کسب و کارهای نوین، فست‌فوت‌ها و مراکز تجاری و تفریحی باشد، به محلی برای پارک خودرود و مکانی برای استعمال دخانیات شده است.
این پیاده‌راه که فقط نام خیابان سنگ فرش شده را یدک می‌کشد، نتوانست آن گونه که باید و شاید توسط مسئولین وقت و امروز مورد استفاده قرار گیرد و از منظر اقصادی و تفریحی، بلااستفاده مانده است.
انتهای پیام/
