به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، در ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به منظور گسترش فرهنگ پژوهش در جامعه، روز ۲۵ آذر از سوی شورای فرهنگ عمومی کشور به نام روز پژوهش نام‌گذاری شده است.
توسعه علم، پژوهش، فناوری و نوآوری چندلایه و نیازمند یک بستر مناسب است، به همین سبب صاحب‌نظران و جامعه شناسان علم بر اهمیت تعاملات و ارتباطات به‌عنوان ساز وکار اصلی تکوین و تولید پژوهش و فناوری و نوآوری تأکید دارند.
شبکه‌سازی تعاملات و ارتباطات علمی در داخل نظام آموزشی و پژوهشی و فراتر از مرزهای این نهادها، یکی از عوامل تأثیرگذار بر تولید و گسترش دانش بوده است، این ارتباطات زمینه ایجاد انسجام و هماهنگی در جوامع علمی، تعامل دیدگاهها و ترکیب تفکرهای فناورانه را فراهم می سازد.
شبکه‌سازی تعاملات اجتماعی و علمی با دو رویکرد کلی برون‌گرا و درون‌گرا قابل بحث است، رویکرد برون‌گرا بر نهادی شدن روابط اجتماعی علم و کارکردهای اجتماعی آن در جوامع مختلف تأثیر دارد اما در رویکرد درون‌گرا، علم مستقل تلقی و به عوامل و متغیرهای درون اجتماع علمی توجه می‌شود.
مسلماً توسعه پژوهش، فناوری و تعاملات اجتماعی و علمی وابسته به محیط درونی و بیرونی دانشگاه است، تعاملات بین ذی‌نفعان درونی و ذی‌نفعان بیرونی هسته اصلی سیاست‌گذاری و هدایت و ارتقای سطح علم و فناوری و نوآوری است.
دانشگاه‌ها در جهان و ایران به‌طورکلی در سه زمینه تربیت نیروی انسانی، پژوهش و ارائه خدمات مشاوره علمی به سایر دستگاه‌های اجرایی فعالیت دارند، این دانشگاه‌ها در دو حوزه نظری مانند دانشگاه‌های دولتی و آزاد و غیرانتفاعی و علمی کاربردی و فنی و حرفه‌ای مانند دانشگاه علمی کاربردی، فنی و حرفه‌ای، دانشگاه‌های صنعتی و وابسته به دستگاه‌های اجرایی در خصوص تربیت و پژوهش‌های نظری و کاربردی در کشور ایران نقش‌آفرینی می‌کنند.
دانشگاه‌های نظری به لحاظ مأموریت، اهداف، روش‌های آموزش و پژوهش، برنامه درسی، ساختار مدیریتی و سازمانی و شیوه پاسخگویی به نیازهای ذی‌نفعان تقریباً از رویکردهای مشابهی برخوردارند، اما دانشگاه علمی کاربردی و فنی حرفه‌ای به دلیل ماهیت خود رویکرد متفاوتی را در دوره‌های کاردانی، کارشناسی ناپیوسته و کارشناسی ارشد مورد توجه قرار داده است.
در بررسی زیرساخت‌های پژوهش، فناوری و علمی و شبکه‌سازی روابط سه‌گانه دانشگاه چند تناقض و ابهام اصلی وجود دارد که متأسفانه بعد از سال‌های متمادی برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری گسل این ناهماهنگی بیشتر شده است، اولین تناقض و ابهام از محیط‌های دانشگاهی آغاز و دانشگاه‌ها بی‌هدف و بدون توجه به مبانی نظری و مأموریت مشخصی در کشور به‌صورت کمی گسترش پیدا کرده‌اند.
دانشگاه علمی کاربردی و دانشگاه‌های نظری در حوزه‌های زیر با هم تفاوت دارند:
۱٫ ماهیت آموزش، فناوری اولین داشته در مقابل آموزش نظری اولویت دارد
۲٫ محیط آموزشی، محیط کار در مقابل محیط فیزیکی دانشگاه
۳٫ مدرسین، خبرگان در مقابل اعضای هیئت علمی تمام‌وقت
۴٫ دانشجو ورودی خاص در مقابل ورودی عام
۵٫ برنامه مبتنی بر الگوی مهارت محور در مقابل دانش‌بنیان
۶٫ ارزشیابی
۷٫ شرایط اجرا
۸٫ متقاضیان اجرای دوره
از مشکلات اصلی دانشگاه‌های ایران آنست که در این هشت عامل به‌صورت ناهماهنگ و نامشخص دانشگاه‌های نظری و علمی کاربردی و فنی و حرفه‌ای مأموریت و وظایف اصلی خود را کم کرده‌اند، اکنون شاهد یک بی‌نظمی مفهومی و ماموریتی در کلیت نظام آموزش عالی کشور هستیم، چنین بی‌نظمی موجب شده تا دانشگاه‌ها به‌خوبی نتوانند در سه حوزه تربیت نیروی انسانی، پژوهش و ارائه خدمات مشاوره به‌صورت مطلوب انجام‌وظیفه کنند، از این رو دانشگاه ها از مسیر و ریل اصلی خود خارج‌شده اند.
توسعه و گسترش کمی و کیفی شبکه تعاملات و ارتباطات به عنوان ساز وکار اصلی تکوین و تولید پژوهش و فناوری و نوآوری باید فراتر از مرزهای فیزیکی دانشگاه و صنعت موردتوجه قرار داده شود، آن‌هم تعاملاتی که در سایه تحولات گسترده علم ارتباطات به‌طور مستمر در حال تغییر و ظرفیت‌سازی است.
انتهای پیام/
