به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کردتودی، این اصل را نباید هیچگاه فراموش کرد که آدمی در زندگی امروز و چه در گذشته، همواره به یک الگوی خاص نیاز داشته و این الگو اگر بر اساس تحقیق و بررسی نباشد، چه بسا به انحراف و تنباهی کشیده خواهد شد.
این روزها هر چه از نظر اجتماعی به وضعیت جوانان و نوجوانان مینگریم، بیشتر نسل دهههای ۸۰ تا ۹۰، از الگوهایی پیروی میکنند که زاده فضای مجازی و بویژه شبکههای اجتماعی بصری است.
در عصر امروز که آن را نقطه شکوفایی علوم و دانش نامیدهاند، برخی از نوجوانان و جوانان در ازای این دسترسی سریع و آسان به دنیای اطلاعات و ارتباطات، در دام بنگاههای تبلیغاتی تفریحی گرفتار شدهاند که حاصلی جز صرف هزینه و اتلاف وقت، چیزی عایدشان نمیشود.
اگر امروز و فردا به رفتار نوجوانان و جوانان توجه کنید، بخش زیادی از آنها و صد افسوس قشر متاهل جوان جامعه هم برای تهیه یک هدیه لاکچری و گرانقیمت، در مراکز عرضه هدایای ویژه ولنتاین حضور دارند و بر سر قیمت چانه میزنند.
این روز بر اساس افسانهای ساخته ذهن افرادی به بزرگداشت فردی به نام ولنتاین است که در تقویم مسیحیت به یک جشن تجاری تبدیل شده است و از آنجایی که پدید آوردگان آن تنها به بازار مسیحیت فکر نمیکردند، در طول قرنها توانستند این تهاجم فرهنگی را در کشورهای اسلامی هم نشر دهند.
جشن فرهنگی تجاری که به یکی از مهمترین ابراز عاشق در بسیاری از نقاط جهان تبدیل شده است در این افسانه ساختگی، نام کشیش مسیحی در روم باستان است که گویا در در سده سوم میلادی زندگی میکرده و بصورت مخفیانه، عقد سربازان روم را با دختران محبوب شان جاری میکرده است، زیرا پادشاهان آن زمان، اعتقاد داشتند که سربازی نیرومند است که مجرد باشد!
ابتدای امر باید به این نکته توجه کرد که در آن زمان و چه در حال حاضر، غرب و فرهنگ دستکاری شده مسحیت، توجه خاصی به جاری شده عقد ندارند و ابتدا و سالها ۲فرد باهم زندگی میکنند، بچهدار میشوند و شاید در برههایی از زندگی تصمیم به ازدواج گرفتند.
حال با این افسانه کشیش والنتیون یا همان ولنتاین، سربازانی که پس از دوستی با دختر مورد علاقهشان قصد ازدواج داشتند نزد او میآمدند و این کشیش مخفیانه عقد را جاری میکرد.
به هر حال خبر به پادشاه میرسد و ولنتاین را زندانی کنند، سپس به جرم جاری کردن عقد سربازان او را اعدام میکنند، روز مرگ این کشیش که ۱۴ فوریه است را روز ولنتاین نامیدند و دختران و پسران مجرد و نامحرم، به یکدیگر ابزار عشق و علاقه میکنند.
از نظر اسلام بخشیدن هدیه به همدیگر کار پسندیده است اما نه هدیهای که برای علاقههای نامشروع بین دختران و پسران نامحرم باشد، متاسفانه در غفلت برزگ مسئولین فرهنگسازی اسلامی، قبح این عمل غیراخلاقی و نامشروع در جامعه شکسته شده است و حتی دامان بسیاری از خانواده مذهبی را هم برای تهیه یک هدیه به همسرانشان را گرفته است.
تا مادامی که در دامان تهاجم فرهنگی زندگی کنیم، باید هویت ایرانی و اصیل خود را فراموش کنیم و پای در راهی گذاریم که با وجود تاریخی ما ارتباطی ندارد و هیچگاه نمیتوان خود را جزئی از آن برشمرد.
روز عشق و علاقه مردمان هر ملتی، هویت خاص و منحصر به فردی دارد که در کوتاهی مجریان امر، آنچنان خاک خورده است که اگر امروز به آن اشاره شود، قابل فهم برای نسل جدید نیست.
ولنتاین روز ترویج یک شعار و فرهنگ غربی و بیگانه است و الگو قرار دادن آن تقلید از غرب در فرهنگ و آیین ایران اسلامی است، مادامی که فرهنگ غنی و تاریخی ایران اسلامی را بازگو و مطالعه نکنیم و شخصیتهای ملی، دینی و تاریخی خود را اهمیت ندهیم، به یک ابزار بدون روح و تفکر تبدیل میشویم که فقط بازی میکند.
در روایت ما نیز از این نوع تقلید کردن نهی شده است، امام صادق(ع) میفرمایند: خداوند به یکی از پیامبران خود چنین وحی کرد که به مومنین بگولباس دشمنان را نپوشند و غذای آنها را نخورند و راه ایشان نه پیمایند و اگر چنین کنند همانند دشمنان خواهند بود.
امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: کسی شبیه قوم خاص بسازد، از آن قوم از آن قوم شمرده میشود.
بهتر است به جای روز ولنتاین، روز ازدواج حضرت امیرالمومنین و حضرت الزهرا(س) را برای ابراز عشق و علاقه به همسر انتخاب کنیم و در این روز مبارک برای همدیگر هدیه و جشن بگیرند.
انتهای پیام/