به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی کُردتودی، بیجار گروس شهرستانی فرهنگی با قدمت بیش از هفت هزار ساله و پیش از آنکه شهرستان‌های سنندج و سقز، ساختار فرمانداری را تجربه کنند، ولایت گروس با فرمانداری نامداران این دیار مدیریت می‌شد.
امروز که به این شهر فرهنگی و هنری نگاه کنید، متاسفانه از شهرستان‌های دیواندره و دهگلان و سروآباد نیز عقب ماندگی بیشتری دارد.
یکی از مسائل و زیرساخت‌های توسعه شهری و شهرنشینی، رونق اقصادی است، امّا همین یک کلمه ساده و مشخص، در عمل از جایگاه مشخصی در بیجار برخوردار نیست و فقط در حد درج شعارهای سال در سربرگ نامه‌های اداری مسکوت مانده است.
در بیجار نمی‌شود کاسبی کرد
حمید منوچهری یکی از عرضه کنندگان غیربومی ماهی و میگو می‌گوید: ما فروشندگان غیربومی و خوردرویی، همواره با ترس و لرز وارد بیجار می‌شویم، اینجا گیر بازار است.
وی ادامه داد: مردمان شهرستان بیجار، مشتریان خوبی برای محصولات دریایی هستند ولی متاسفانه متولیان امر، به علت اینکه فروش ما سیار و فاقد مجوز است، از عرضه و فروش‌ما جلوگیری می‌کنند.
این عرضه کنند، افزود: محصولات ما، انواع ماهی تازه و میگو است، در خوردوی یخچال‌دار کوچک با یخ زیاد حمل می‌شود و چون سیار هستیم و شهر به شهر می‌چرخریم، مجوزی برای عرضه نداریم، ولی تا امروز فقط در بیجار با کسب‌وکار ما برخورد می‌شود.
وی گفت: ماهی تازه را از جنوب کشور صید می‌کنیم و به علت تازگی و طعم لذیذ ماهی و میگوی جنوب، مشتریان ثابتی در استان کردستان داریم که بخش عمده‌ایی از بار خود را پیش فروش کردهایم.
منوچهری توضیح داد: ما فقط در بیجار مشکل داریم، اداره دامپزشکی بیجار، در محدود جغرافیایی این دیار به شدت با ما برخودر می‌کند ولی همین محصول را در دیواندره، سقز و قروه، بدون مشکل به فروش می‌رسانیم.
بیجار صاحب ندارد!!
یکی از همشریان می‌گوید: گرانی در بیجار بی‌داد می‌کند، هیچ‌کسی هم جوابگو نیست، بجز میوه و تره‌بار، پوشاک و چادر در این شهر با قیمت‌های نجومی عرضه می‌شود. علی رضایی گفت: مشکل اصلی سخت‌گیری در ورود بسیاری از کالاها است، تنها چیزی که منفعت مردم را در پی‌دارد، عرضه متنوع محصولات با قیمت‌های مختلف است.
وی ادامه داد: همین جمعه بازارهم که چندین سال ممنوع شده بود، یکی از بهترین و پر فروش‌ترین بازارهای بیجار محسوب می‌شد که توسط مافیای پرده نشین، متوقف شد و امسال با طرح جلوگیری از فروشندگان غیربومی، بازگشایی شده که رونقی ندارد.
این شهروند بیجاری گفت: در شهر همدان، عرضه میوه و تره بار، با توجه به ساعت عرضه قیمت‌ها تغییر می‌کند، ابتدای صبح تا ساعت ۱۱، بالاترین قیمت برای بهترین محصول در نظر گرفته می‌شود، پس از آن با گذشت زمان، رفته رفته قیمت‌ها کاهشی می‌شود و اقشار کم‌درآمد می‌توانند همان میوه را با کمترین قیمت ممکن خریداری کنند. کلاف سر در گم نظارت، قانون و گرانی، نفس اقتصادی را در کهن دیار گروس سفت و سخت کرده است، قانونی که برای رفاه حال مردم وضع شده‌است، امروز دستاویزی برای جلوگیری از ایجاد و حیات کسب و کارهای نوین شده است، موردی که چندی پیش در گزارش بانوی کارآفرین نانوا منتشر شد که بعد از یک سال از درخواست مجوز و سهمیه‌آرد، همچنان بلاتکلیف است.
مجبوریم نصب شب بساط کنیم منصور احمدی یکی دیگر از عرضه کنندگان ماهی جنوب، گفت: انقدر در بیجار جریمه شدیم و محصولات ما ضبط شده است، مجبوریم آخر شب و تقریبا نصب شب بساط کنیم.
وی ادامه داد: بیجاری‌های زیادی مشتری ثابت ماهی جنوب هستند و هر ۲۰روز یکبار برای سفارش دهندگان بار می‌آوریم.
این عرضه‌کننده ماهی جنوب گفت: چاره‌ایی نداریم، تلفنی با بیشتر مشتریان تماس می‌گیرم و از حدود ساعت ۲۳ تا ۳ بامداد، در بیجار ماهی می‌فروشیم.
وی افزود: این مشکل را فقط در بیجار و با دامپزشکی این دیار وجود دارد، مابقی شهرهای استان بصورت روزانه فروش داریم و هیچ برخوردی با ما نمی‌شود.
احمدی با ابراز نگرانی از اینکه مشکلات اقتصادی زیاد است و چاره‌ایی جز فروش ماهی بصورت سیار و خودرویی نداریم، گفت: قانون که به ما مجوز فروش نمی‌دهد، تاکنون هم هیچ شاکی نداریم چون بهترین محصول جنوب را با بهترین کیفیت عرضه می‌کنیم، تقاضا داریم که حداقل در این شهر بتوانیم مثل همه دست فروشان، به مشتریان خوبمان عرضه ماهی داشته باشیم.
انتهای پیام/
