به گزارش خبرنگار کُردتودی، از جمله آیین‌های مهم و خاص این منطقه که از جایگاه بسیار والایی برخوردار است و در آن رنگ و بوی عرفانی و دینی بیشتر از همه به‌چشم می‌خورد می‌توان به مولودیخوانی و دف‌نوازی اشاره کرد.
مولودیخوانی و دف‌نوازی از سنت‌های دیرینی هستند که هم‌چنان در شهر‌ها و روستا‌های کردستان برگزار می‌شود، به‌نحوی که با گذشت سال‌های بسیار همواره به‌عنوان یک مراسم ثابت مورد توجه و عنایت مردمان متدین ودین‌دار این خطه سرسبز قرار می‌گیرد.
مراسم مولودی خوانی از قدیم الایام در کردستان مرسوم بوده و بسیار باشکوه و پرشور و شوق برگزار می شود. اکثر اقشار جامعه زن و مرد پیر و جوان، غنی و فقیر در آن شرکت می کنند و از یک طعام می خورند. هماهنگ و همنوا، گوش جان به نغمه های زیبای مراسم سپرده و جزیی از کل می گردند. مکان اجرای مراسم را با شمع و انواع چراغ منور می سازند. عود می افروزند تا فضای محیط معطر شود. بر روی سر و دست اهل مجلس گلاب می پاشند و مجلسیان صلوات گویان تشکر می کنند. با وسایل تزیینی محل را زینت داده و با نقل و شیرینی و شربت و غذا از حاضران پذیرایی می کنند.
در استان کردستان بیش از سه هزار مسجد و تکیه وجود دارد که به جز ماه ربیع‌الاول در یک ماه حداقل یک مولودی در مساجد برای تازه‌تر کردن عهد و پیمانشان با خداوند و حضرت ختمی‌مرتبت محمد مصطفی (ص) برگزار می‌شود و در ماه ربیع‌الاول (ماه مولود) نیز در تمامی مساجد و اکثر منازل مراسم مولودیخوانی برگزار خواهد شد.
اعتقاد اهل سنت بر این است که حضرت محمد (ص) در روز دوازدهم ربیع الاول قدم به عرصه گیتی نهاده است و اهل تشیع معتقدند که هفدهم ربیع الاول است، لذا اهل سنت برای جشن مولود احترام فراوانی قایل هستند و ماه ربیع الاول در میان مردم کردستان به ماه مولود معروف شده است.آیین دف نوازی و مولودی خوانی در وصف حضرت رسول (ص) و تزیین معابر و کوچه ها و خیابان های شهر در میان مردم کردستان اساسی ترین برنامه این ماه است.
کردستانی ها بر این باورند که برگزاری آیین مولودی خوانی در منزل آنها موجب افزایش رزق و روزی و دوری درد و بلا از افراد خانواده می‌شود به طوری که سعی دارندبرنامه های مولودی خوانی خود را در ماه مولود انجام دهند،البته کردستانی ها به بهانه های مختلف از جمله آغاز زندگی در منزل جدید، جشن نامگذاری فرزندان، جشن بازنشستگی، بازگشت از حج و ادای نذر نیز آیین مولودیخوانی برگزار می‌کنند ولی آن چه که به این نام شهرت دارد مولودی خوانی در سالروز میلاد فرخنده پیامبر(ص)است.
مولودی خوانی در كردستان به دو نیت صورت می گیرد یكی به منظور جشن یا سنتی حسنه و ادای یك وظیفه دینی است و نیتی دیگر نذر برای رفع مشكلی قبل یا بعد از رفع آن مشكل است.
طلب شفا برای مریض یا به شكرانه بازگشت سلامتی او، رهایی از تصادفات یا بلایی بزرگ، آزاد شدن اسیر یا زندانی، شكرانه پایان تحصیلات یا خدمت سربازی، احداث ساختمان و پایان كار درو در روستاها و برداشت محصول برخی از دلایل این نذورات برای مولودی خوانی است.
در این مراسم ابتدا چند آیه از قرآن مجید تلاوت می‌شود، بعد از بیان مقدمه ای، فصلی از ‘قصیده بردیه’ خوانده می شود، این اولین و معمولی ترین آهنگ مولودخوانی است همه آن را می دانند و هم زبان و هم صدا در نوبت خود، شعرهای سربند را تكرار می كنند این آهنگ به وسیله دف، تاس، دوطبله و گاهی شمشال همراهی می‌شود.
بعد از پایان آهنگ، سخنران بحثی را آغاز می كند كه محتوای آن عظمت قرآن یا شخصیت و رسالت پیامبر (ص) یا هر مطلب دینی دیگر است كه بیشتر جنبه تشویق مسلمانان برای تازه كردن عهد و پیمان شان با خدا را دارد و دادن تعهد دوباره به حضرت محمد (ص) كه اصل و فلسفه و حكومت مولودی است.
اگر در اجرای دستورات الهی سستی و ركودی روی داده است، تجدید میثاق كرده تا دل‌ها از خواب غفلت بیدار شود و اعمال خود را با اوامر حضرت محمد (ص) تطبیق دهد و از گمراهی و هر آنچه مقام انسان را تنزل می دهد نجات یابد.
بعد از آن موضوع اصلی مولود نامه شروع می شود و آن تاریخچه ای است قبل از تولد حضرت، یعنی ازدواج پدر و مادر ایشان و بعد از تولد، دوران كودكی و نوجوانی و جوانی و شناخت خدا و عبادات و چگونگی بعثت و نیز یادآوری اینكه حضرت مدت ۱۳ سال در مكه ایمان و عقیده و باور را در قلب و روح مردم نهاد.
‘دعوت به اسلام’ و بیان اذیت و آزار مشركین و كفار كه حضرت بسیاری از یاران را به اطراف می فرستد و بعد خود نیز هجرت می‌فرمایند و در نهایت اسلام حكومت می‌كند از دیگر بخش های مولود نامه است.
در پایان با خواندن خطبه ‘الوداع’ كه آخرین خطبه پیامبر (ص) است، حاضران به احترام حضرت به پا می خیزند و رو به قبله ایستاده آهنگ ‘یا محمد مصطفی’ را می خوانند و نیز برای حاضران، شفای بیماران، ترقی اسلام و موارد دیگر به طور دسته جمعی در فضایی سرشار از سرور و قلب‌هایی پر از محبت، ایمان و معنویت و اخلاص به پیغمبر (ص)، دسته جمعی دعا خوانده می شود.
انتهای پیام/
