به گزارش خبرنگار کردتودی، شاید خودت فراموش کرده باشی اما ما به خوبی به یاد داریم روزهای نه چندان دوری که با یک گل ایرانی، ورزشگاهی را در گزارش هایت به وجد می آوردی.
شاید فراموش کرده ای اما خوب است به یاد بیاوری وقتی که با اشتیاق از امکان حضور ایران در میان ۱۶ تیم جام جهانی قبل سخن می گفتی و همراه با مردم برای موفقیت ملی پوشان دعا می کردی.
اما حالا چه شده است که از مزدک دوست داشتنی به مردک خیانتکار بدل شده ای و برای شکست تیم ملی ایران لحظه شماری می کنی؟
چه اتفاقی افتاده است که دست در دست دشمنان سرزمینت به عنوان کارشناس از توهمات خودباختگانی همچون مصی علینژاد دفاع می کنی و نگران شادی مردم میهن خود از پیروزی تیم ملی هستی؟
مردک جان قرار بود فقط گزارشگر فوتبالی باشی نه اینکه قافیه را باخته و برای خوش خوشان اربابان سعودی خوش رقصی کنی !
البته که تو ناچار به اطاعت هستی تا لقمه نانی در سرزمین غربت نصیبت شود ، اما به چه قیمتی؟
اینجا دیگر صحنه گزارش فوتبال نیست که بعد از ۹۰ دقیقه تمام شود؛ اینجا صحنه ایستادگی ملتی است که بیش از ۴۰ سال است که اگر خون دل بود، خورده اند اما دل به پاییز نسپرده اند.
مردک امروز ، مزدک دیروز ؛ خوب است اگر نگاهی به خودت بیاندازی و ببینی که چه مسیری را طی کرده ای که آنقدر از مردم میهنت دور شده ای که فراموش کرده ای مردمان این سرزمین دل به پرچم سه رنگ خود بسته اند و پایبند به آرمان خود هستند.
راستی چه شد که فوتبال را به عرصه سیاست کشاندی؟ ارزش دلارهای سعودی چقدر است که به این سادگی دست از ملت خود کشیدی؟
خوب است اگر به خود بیایی و به این بیندیشی که کجای این بازی ایستاده ای! آیا در زمین خودت هستی؟ حواست باشد از مزدک بودن تا مردک شدن فقط یک نقطه فاصله است
