به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، یکی از مسلم‌ترین حقوق شهروندی، برخورداری از فضای مناسب پیاده‌راه است که متأسفانه به‌سادگی و بدون هیچ قانونی، معبر اصلی تردد عابران به مکانی برای عرض و فروش انواع اجناس شده است.
حال‌وروز شهر بیجار که به یک شهر بی‌مسئولیت بیشتر شبیه است، حکایتی تلخ از عدم نظارت و برخورد قانونی با سد معبر دارد و در پیاده‌روهای خیابان‌های اصلی و مرکز شهر، عابران برای عبور از محل، به‌اجبار در خیابان قدم می‌زنند و موجب افزایش ترافیک خودروها نیز می‌شوند.
سد معبر شهر بیجار که با نسخه‌هایی بدون پشتوانه، میلی و فصلی توسط دادستان یا شهرداران وقت برای بعضی از کاسب‌های اجرا شد و ازآنجاکه موضوع سد معبر را نباید تنها برای برخی نقاط اجرا کرد و انتظار داشت که در سایر نقاط اشکالی ندارد.
این موضوع چالشی شهر بیجار را به همین علت عدم توجه به قانون و بر اساس سنتی که در میان بسیاری از کسبه و بازاریان جاافتاده است، اجرا می‌شود و هیچ یک هم اعتقادی به این موضوع ندارند که معبر مقابل مغازه در سند مالکیت نیامده و حقی برای ایجاد سد معبر نمی‌کند.
اگر در خیابان‌های اصلی و حتی فرعی شهر بیجار اندکی دقت کنید، به‌وضوح می‌بینید که سد معبر دیگر از حد و اندازه خود گذشته است و کسبه به نحوی برای تجاوز به حق عمومی مردم در معبر، هر روز یک متر بیشتر را برای خود حق قرار می‌دهند و به این دستاورد عظیم خود، نگاهی از سر توانایی و تفکر بالایی اقتصادی دارند.
به طور مثال، در خیابان منتهی به بازار اصلی شهر، یک مغازه ۲۰ متری که از فضای مناسبی برای چیدمان داخلی و دکوراسیون برخوردار است، در کمال تعجب می‌بینید که بیش از ۱۰ متر از پیاده را هم با نصب پایه و جعبه‌های پلاستیکی بزرگ اشتغال کرده تا بروی آن، محصولات خود را بچیند.
در همین خیابان که از فضای پیاده کم‌عرضی برخوردار است، مشاهده می‌شود که در یک مکان زیر پله‌ای منزل مسکونی، حدود یک متر در ۵۰ سانتی‌متر، تغییر کاربری شده و به محلی برای عرضه محصولاتی شده است که به علت عدم فضای مناسب، باید به معبر آمده و حداقل ۵ متر از پیاده‌راه را تصرف می‌کند.
موضوع سد معبر در شهر بیجار تا زمانی مورد برخورد مأموران شهرداری قرار می‌گیرد که مجرم، دست‌فروشی فصلی باشد، وگرنه کسبه بزرگ شهر که از فضای مناسبی در داخل برخوردار هستند و نیمی از اجناس خود را در معبر پیاده‌راه عرضه می‌کنند، هیچ برخوردی نخواهد شد.
آسیب یا چالش سد معبر، این ویروسی که سالیان سال است که در فضای مجازی و حقیقی مورد مطالبه مردم قرار دارد و همین کسبه هم جزعی از جامعه هستند، به بازار سنتی این شهر هم سرایت کرده است، در بازاری که ابتدا حجره‌ها از فضای مناسب و بیشتری برخوردار هستند و نمی‌توان کوچک بودن فضا را دلیل هجوم به مسیر عبور و مرور مردم ادعا کرد.
در بازار هم بسیاری از فروشندگان، بدون توجه به فضای محدود عبور مردم در این محدوده، بخش بزرگی از این بخش را اشغال‌کردن و در برابر مشکلاتی که به‌ویژه برای بانوان ایجاد می‌کنند، چشم خود را فقط به سودآوری دوخته و بر حقیقت تلخ آن بسته‌اند.
*حقوق شهروندی چیست؟
مریم امینی یکی از بانوانی که در بازار حضور داشت، می‌گوید: حقوق شهروندی چیست، در کجا و توسط چه کسی عرضه می‌شود، متری است یا کیلویی؟ شاید خیالی باشد، در این شهر که به هیچ یک از حقوق شهروندی اهمیتی داده نمی‌شود.
وی ادامه داد: صحبتی در مورد خیابان‌ها ندارم، هر مغازه‌داری پیاده‌راه درب محل تجاری خود را جزئی از مالکیت خود می‌داند و انگارنه‌انگار که این محل عبور مردم است و حداقل فضایی است که حق شهروندی برای جامعه است.
امینی با انتقاد از اینکه هیچ مسئولی توان برخورد با سد معبر را ندارد گفت: در طول چند سال گذشته، یادم هست که شهردار وقت با کلی دعوا و درگیری با سد معبر خیابان اردلان برخورد کرد و در کمتر از یک ماه وضعیت به همان حالت قبلی برگشت و عملاً اتفاقی خاصی رخ نداد.
وی افزود: همین سال گذشته بود که دادستان وقت با سد معبر میوه‌فروشان برخورد کرد و آنها را مجبور به عقب‌نشینی کرد و واقعاً فضای پیاده‌راه خوبی برای مردم آزاد شد، ولی آن همه زحمت و برخورد، در کمتر از ۲۰ روز شکست خورد.
*قانون باید برای همه اجرا شود
حمید عنایت پور دانشجوی آی‌تی می‌گوید: اگر قرار باشد با موضوع سد معبر برخورد شود، باید با همه متخلفان با یک قانون و تبصره اقدام کرد، قرار نیست فقط زورمان به دست‌فروشان برسد و برای کسبه خود را به فراموشی بزنیم.
وی ادامه داد: در همه شهرهای موضوع برخورد با سد معبر را تنها به مقابله با دست‌فروشان محدود کردند و اصلاً با کسبه‌ای که همه پیاده را ارث خانوادگی‌اش می‌داند، هیچ برخوردی نمی‌شود.
عنایت پور با اشاره به اینکه هیچ‌وقت نمی‌توان با سد معبر برخورد کرد مگر اینکه فرهنگ درست کسب‌وکار آموزش داده شود، افزود: اگر هر مغازه داری بداند که با تصرف پیاده‌راه عملاً حق‌الناس را ضایع کرده و برای هر لحظه و ساعتی که از این محل کسب درآمد دارد، دارای اشکال شرعی است، می‌توان امیدوار بود که فرهنگ‌سازی در جامعه ایجاد شود.
وی گفت: سد معبر را تنها نباید به مغازه‌داران یا دست‌فروشان نسبت داد، این روزها که موج ساخت‌وسازها در کشور افزایش‌یافته است، به‌وضوح می‌بینیم که برای یک ساخت‌وساز، تمام پیاده‌راه و بخشی از خیابان هم به تصرف پیمانکاران درآمده و با اعتماد به نفسی که دارند، پاسخگوی شکایت همسایه‌ها و مردم هم نیستند.
*جای پارک عمومی هم شده فضای پارک خودروی مالک مغازه
امیر زمانی معلم بازنشسته هم گفت: اگر مغازه داری در مقابل کسب خود بساط کند، نوعی از سد معبر است؛ ولی در شهر بیجار که بی‌قانونی موج می‌زند، یک مغازه‌دار در خیابان هم حق مالکیت دارد و با قرار دادند چند مانع، از پارک خودرو هم جلوگیری می‌کنند و پلیس راهور هم انگارنه‌انگار!
وی افزود: کجای قانون به مغازه‌داران اجازه داده که خیابان را هم به تصرف خود درآورده و هیچ‌کسی حق اعتراض نداشته باشد، آیا این موضوع بی‌مدیریتی و بی‌مسئولیتی در یک شهر را نشان نمیدهد؟
زمانی ادامه داد: سال‌ها در مدارس تدریس کردم و بارها بر سر موضوع رعایت حقوق شهروندی به دانش‌آموزانم توصیه کردم که این مسئله مهم را در زندگی هیچگاه فراموش نکنند، متأسفانه افراد سودجو با تجاوز به پیاده‌راه و خیابان، فرهنگ غلطی را در جامعه پایه‌ریزی کرده‌اند که دیگران هم چاره‌ای ندارند که به این بی‌قانونی دام بزنند.
وی گفت: متأسفانه در بی‌تدبیری مسئولین، یک فروشگاه که از بر چند ده‌متری برخوردار است، معبر را جز ملک خود دانسته و اجاره داده است.
کردتودی، طبق تبصره ۶ ماده ۹۶ قانون شهرداری‌ها، کلیه اراضی، کوچه و میادین، پیاده‌راه، خیابان و به‌طورکلی معابر عمومی واقع در محدوده هر شهری، در مالکیت شهرداری است و می‌توان گزارش سد معبر را به شهرداری داد.
انتهای خبر/
