به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «کردتودی»، همیشه باید زینبی باشد تا راه حسینش را ادمه بدهد و پیام او را در گوش‌ها نجوا کند وزبانِ علی در کام ورسالتِ حسین بر دوش، پیام خون برادر را به زمین و زمان برساند و الّا، «سرِّ نی در نینوا می‌ماند اگر زینب نبود، کربلا در کربلا می‌ماند اگر زینب نبود.» باز هم زینبی از مدینه عزم سفر می‌کند تا حسینش را یاری کند، امّا این زینب به کربلا نمی‌رود بلکه به قصد مرو از مدینه خارج می‌شود تا خودش را در طوس به برادر برساند و او را یاری نماید.
حضرت فاطمه معصومه (س)، پس از مدت کوتاهی از مهاجرت برادرش امام رضا(ع) به سوی مرکز خلافت مامون، در زمانه‌ای که خواص جامعه در پی ولایت‌عهدی اجباری برادرش توسط مأمون عباسی به شبهه افتادند و زمین گیر شدند؛ شجاعانه برخاست وتصمیم گرفت تا همراه با کاروانی از محارم خویش، در پی ولیّ خدا از مدینه مهاجرت کنند و به سوی طوس روانه شوند و به امام خویش بپیوندند تا آن شبهه‌ی کمرشکن برای خواص با این حرکت نقش بر آب شده و جواب داده شود؛ که اگر دستگاه عباسی به برادر، ولایت‌عهدی داده؛ چرا با خواهر و همراهان او وارد جنگ شده است؟ چرا دستور دستگیری سراسری همه‌ی خاندان علی‌ابن موسی‌الرضا صادر شده است؟ همین جاست که پرده از روی نقشه‌ی پر از نیرنگ و تزویر دستگاه حکومت عباسی برداشته می‌شود و دوباره خاندان اهل‌بیت با دادن خون خود، مردم را از کجی به راستی متمایل می‌کنند.
کریمه‌ی اهل‌بیت نمونه کامل زهد، تقوا، عفاف، عبادت، ولایت.مدار و دارای نهایت ارادت و معرفت در حق امام زمان خویش بودند و در معنویت به چنان جایگاهی رسیدند که امام رضا (ع) لقب «معصومه» را به ایشان عطا کردند و پس از رحلت خواهرشان فرمودند، «مَن زارَ‌المَعصُومَة بِقُم کَمَن زارَنی»؛ هر فردی معصومه (س) را در قم زیارت کند، همانند کسی است که مرا زیارت کرده باشد. حضرت معصومه(س) در جمع بانوان محدّثه، مدافع امام و ولایت، صاحب احادیث، بانوی کرامت و دارای مقام شفاعت هستند.
بازخوانی منابع حدیثی و تاریخی در ارتباط با شهر قم، بیانگر نقش منحصر به فرد حضرت معصومه (س) در رویش فکری و معنوی شیعیان این منطقه و اعتلای مذهب تشیع است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در همین راستا فرمودند «بدون تردید نقش حضرت معصومه (س) در قم شدنِ قم و عظمت یافتن این شهر عریقِ مذهبىِ تاریخی، یک نقش ما لا کلام فیه است. این بانوی بزرگوار موجب شده است که این شهر به عنوان پایگاه اصلی معارف اهل‌بیت (ع) در آن دوره‌ی ظلمانی و تاریکِ حکومت جباران بدرخشد و پایگاهی بشود که انوار علم و معارف اهل‌بیت را به سراسر دنیای اسلام از شرق و غرب منتقل کند».
ائمه برای محوریت بخشیدن به شهر قم، تلاش فراوانی نموده‌اند و در شرایط اختناق موجود، شیعیان را برای حضور در آن شهر ترغیب می‌نموده‌اند، مهم‌ترین شاهد، آن است که امام رضا (ع) در میان بستگان درجه یکِ خود، تنها در مورد زائران مضجع پدرشان و خواهرشان، حضرت معصومه (س)، اجرِ «بهشت» را با عبارت «لَهُ الجَنّة» مطرح نموده‌اند و امام جواد (ع) نیز این عبارت را تنها در مورد زائران قبر پدرشان و سپس زائران عمّه‌شان، حضرت معصومه (ع) به کار برده‌اند که در مورد زیارت قبر هیچ شخصی پس از چهارده معصوم جز درباره‌ی این بانوی بزرگوار چنین فضیلتی آن هم از سوی سه امام ذکر نشده است.
حضرت معصومه (س)، امام‌زاده بلافصل است. دختر، خواهر و عمه امام، خیلی عظمت دارد. در زیارت نامه‌ی ایشان آمده، «یا فاطِمَةُ اِشْفَعى لى فِى‌الْجَنَّةِ فَاِنَّ لَكِ عِنْدَاللهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ»، ای فاطمه معصومه، تو برای ورود من به بهشت شفاعت کن، چون نزد خدا دارای شأن و مقام بزرگی هستی. چنان‌که عالمان بزرگ شیعی هم اعتراف کرده‌اند که بخشی از رشد علمی و معنوی خود در اثر توسل به حضرت معصومه (س) می‌باشد. آیت‌الله جوادی آملی در توصیف منزلت ایشان، می‌گوید، «به زیارت این بزرگوار بسنده کردن، حداقلِ آن است. اینها به علوم زیادی اِشراف دارند و خیلی چیزها یاد می دهند، خیلی مشکل هم حل می کنند. کرامت واقعی آنها در این نیست که چهار تا مریض را شفا می دهند، یا مشکل مالی کسی را برطرف می کنند، کرامت واقعی آن حضرت در این است که بیابانی خشک و غریب، به برکت وجود او می شود، چیزی همانند حوزه کهن‌سال نجف.»
قمِ دوست‌دار اهل‌بیت (ع)، برای نخستین بار به خود افتخار حضور فرزند ائمه‌ی هدی را می‌دید و از این روی به بهترین نحو از ایشان استقبال شد. حضرت پس از مدتی کوتاه در این شهر بر اثر بیماری رحلت نمود و اهل قم برای ایشان مضجعی خاص ترتیب دادند، بنابراین قم پیش از حضور حضرت معصومه (ع) محل حضور شیعیان بود، اما هم‌چنان تا تبدیل شدن به نقطه‌ی کانونی تشیع، فاصله‌ای بسیار داشت و این بانوی بزرگوار با شناخت ظرفیت اهل قم در دفاع از تشیع و علاقه‌مندی‌شان به معارف اسلامی، به این شهر آمدند. این شخصیت تربیت شده‌ی دامان اهل بیت پیغمبر (ع) با حرکت خود موجب شده است که این شهر به عنوان پایگاه اصلی معارف اهل بیت (ع) در آن دوره ظلمانی و تاریک حکومت جباران بدرخشد و هم‌چنان پایگاهی باشد که انوار علم و معارف اهل بیت را به سراسر دنیای اسلام منتقل کند.
یادداشت از مرضیه عاصی
انتهای خبر/
